بررسی تنوع ژنتیکی برخی ژنوتیپ های زنبق (Iris spp) با استفاده از نشانگر مولکولی ISSR

زنبق از رده تک لپه ای ها و گیاهان بومی ایران بوده که در نقاط مختلف کشور به صورت وحشی می روید. گونه های زنبق ارزش زینتی و دارویی بسیار زیادی دارند. به منظور بررسی تنوع ژنتیکی برخی ژنوتیپ های زنبق با استفاده از آغازگرهای ISSR، نمونه های مختلف زنبق های وحشی شاملIris kopetdaghensis ،Iris songarica ، Iris fosteriana از نقاط مختلف استان خراسان جمع آوری گردید. در این بررسی 16 آغازگر مورد بررسی قرار گرفت و از میان آن ها شش آغازگر (CA)8G ،(CT)8RG ،(TC)8C ،(TG)8G ، (AC)8YG و(AG)8YT که پلی مورفیسم قابل ملاحظه ای نشان دادند برای این مطالعه استفاده شدند. در بررسی توسط شش نشانگر مولکولی ISSRاز میان 126 باند تکثیر یافته، تعداد 119 باند چندشکلی نشان دادند (4/94درصد). بیشترین تعداد جایگاه های چندشکل را آغازگرهای (TC)8C و (AC)8YG و کمترین میزان جایگاه های چندشکل را آغازگر (CA)8G تولید نمود. نتایج حاصل از تجزیه کلاستر نشانگر مولکولی نشان داد که این نشانگر قادر به تشخیص گونه ها و ژنوتیپ های جمعیت یک گونه از یکدیکر است. نتایج این تحقیق نشان داد که استفاده از نشانگرهای مولکولی جهت برنامه های اصلاحی زنبق بخصوص انگشت نگاری مفید می باشد و نشانگر مولکولی ISSR کارایی لازم را برای مطالعه تنوع ژنتیکی و مدیریت ژرم پلاسم زنبق را دارد. همچنین توصیه می شود از توده های بومی زنبق وحشی به عنوان یک منبع غنی ژنتیکی در برنامه های آتی زنبق استفاده شود.