بررسی فاصله ی انتهای ریشه ی دندان های پرمولر اول و دوم و مولر اول با فورامن منتال به کمک مقطع نگاری رایانه ای در شهر اصفهان

فورامن منتال، یک شاخص آناتومیکی برجسته و مهم فک پایین می باشد. عصب منتال ممکن است طی راهکارهای مختلف شامل جراحی پری اپیکال، کشیدن دندان نهفته و خروج کیست و تومور و جراحی های اندودنتیک، آسیب دیده و سبب پاراستزی و آناستزی شود. هدف از مطالعه ی حاضر، ارزیابی محل قرارگیری فورامن به کمک تصاویر مقطع نگاری رایانه ای با پرتوی مخروطی بود.
مطالعه ی حاضر از نوع مشاهده ای و توصیفی- مقطعی (Cross sectional) می باشد. تصاویر مقطع نگاری رایانه ای از بایگانی مرکز تصویربرداری دانشکده ی دندان پزشکی اصفهان، شامل 100 بیمار (50 مرد و زن) در مقاطع کراس سکشنال و تانژنشیال به منظور بررسی محل قرارگیری فورامن منتال و اندازه گیری فاصله ی آن از دندان های پرمولر اول و دوم و ریشه ی مزیالی مولر اول و بردر تحتانی مندیبل بررسی شدند. اطلاعات با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه ی 21 و آزمون های t-test و Chi-Square آنالیز گردید (0/05 = α).
در 59/6 درصد از موارد، فورامن منتال بین پرمولر اول و دوم و به دنبال آن در 38/4 درصد موارد، بین پرمولر دوم و ریشه ی مزیالی مولر اول قرار گرفته است. میانگین فاصله ی فورامن منتال از ریشه ی دندان های پرمولر اول و دوم و مولر اول به ترتیب 7/85، 6/27 و 7/99 میلی متر و میانگین فاصله ی آن از بردر تحتانی مندیبل 11/35 میلی متر بود.
فورامن منتال، در نژاد ایرانی در اکثر موارد بین پرمولر اول و دوم و در درجه ی بعد بین پرمولر دوم و ریشه ی مزیال مولر اول قرار گرفته است.