بررسی فراوانی آملوبلاستوما در مراجعین به بخش آسیب شناسی دانشکده های دندان پزشکی قزوین، اصفهان، شیراز و شهید بهشتی تهران طی سال های 1376-92

با توجه به خصوصیات بالینی و بافت شناسی منحصر به فرد آملوبلاستوما، مطالعات مختلفی انجام گرفته است. هدف از این پژوهش، بررسی برخی از مهم ترین خصوصیات بافت شناسی آملوبلاستوما در مراکز مهم دانشگاهی کشور و مقایسه با مطالعات مشابه در یک دوره زمانی می باشد.
در این مطالعه مقطعی- توصیفی 256 پرونده ی بیماران مبتلا به آملوبلاستوما طی سال های 76-92 از بخش آسیب شناسی دهان دانشکده های دندان پزشکی قزوین، اصفهان، شیراز و شهید بهشتی بررسی شدند. اطلاعات بیمار (جنس و سن بیماران، محل تومور (فک پایین یا فک بالا) (جلو یا پشت)، نوع تشخیص کلینیکی و رادیوگرافیکی آملوبلاستوما (یونی سیستیک یا مولتی سیستیک)، نوع زیرگروه هیستولوژی (فولیکولار، پلکسی فرم، مورال، لومینال، اینترالومینال)، سمت درگیر در فک و عود مجدد) استخراج گردیده، داده ها با نرم افزار SPSS 21 و آزمون های آماری توصیفی میانگین و انحراف معیار و استنباطی کای دو برای تعیین روابط بین متغیرها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند (0/01 p value <).
متوسط سن بیماران (14 ± 31) سال و (51/4%) زن بودند. فراوانی آملوبلاستومای یونی سیستیک بیشتر (52/7%) بود. در قزوین و شیراز فراوانی آملوبلاستومای یونی سیستیک بالاتر بود. فراوانی زیرگروه مورال بیشتر از سایر زیر گروه های هیستولوژی بود. در تمامی شهرهای مورد مطالعه، آملوبلاستوما در فک پایین بیشترین فراوانی را داشت (58/2% سمت راست). به علاوه بیشترین درگیری در تنه فک پایین مشاهده شد.
اگرچه نتایج این مطالعه با مطالعات مشابه داخلی و خارجی در مواردی همخوانی دارد ولی به نظر می رسد که تفاوت هایی نیز در جنبه های بالینی و هیستولوژیک وجود دارد که توجه به آن برای محققین و کلینیسین ها می تواند مفید باشد.