تعیین اثر زاویه بین محور طولی ایمپلنت ITI از نوع Narrow Neck با بار وارد شده به آن بر میزان و توزیع استرس استخوان اطراف ایمپلنت به روش اجزای محدود

استفاده روزافزون از ایمپلنت های دندانی و تحول عظیمی که در زندگی بیماران ایجاد کرده باعث شده تا مطالعات زیادی بر روی آن صورت بگیرد. در این مطالعه میزان استرس های ایجاد شده در مجموعه ی ایمپلنت– فک در اثر اعمال نیروی 100 نیوتن و تحت زوایای مختلف بررسی شد.
در این مطالعه تجربی تحلیلی از یک مدل سه بعدی شامل استخوان فک پایین به علاوه ایمپلنت استفاده شد. ایمپلنت انتخاب شده از نوع narrow neck و استرس در اطراف آن در سه نقطه A (گردن ایمپلنت)، B (میانه ایمپلنت) و C (اپکس ایمپلنت) بررسی شد. اعمال بار با زوایای 0 تا 30 درجه و با روند افزایشی 5 درجه انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های آماریFriedman ، آنالیز واریانس یک طرفه انجام شد (0/05 = α).
با افزایش زاویه ی اعمال بار از 0 تا 30 درجه استرس ایجاد شده در اطراف ایمپلنت افزایش یافت. در همه زوایا استرس در ناحیه ی گردن ایمپلنت بیشتر از ناحیه ی میانی و در ناحیه ی میانی بیشتر از ناحیه اپکس ایمپلنت گزارش شد.
با افزایش زاویه ی نیرو بیشترین استرس در ناحیه گردن ایمپلنت یعنی نزدیک تر به محل اعمال نیرو و دورتر از مرکز مقاومت، و کمترین استرس در ناحیه ی اپیکال مشاهده شد.