ارزیابی پتانسیل آللوپاتیک عصاره اسطوخودوس (Lavandula officinalis L.)

تاثیر مقادیر مختلف عصاره اسطوخودوس شامل صفر (شاهد)، 4، 20، 40، 100، 200، 300 و 400 قسمت در میلیون عصاره (پی پی ام) بر روی جوانه زنی بذور علف های هرز تاج خروس ریشه قرمز، سلمه تره، سوروف، خرفه و قیاق و گیاه زراعی ذرت به صورت 6 آزمایش جداگانه در قالب طرح کاملا تصادفی مورد ارزیابی قرار گرفت. غلظت کومارین موجود در عصاره معادل 245 پی پی ام عصاره تهیه شده بود. با وجود تفاوت های بین گیاهان مورد مطالعه، نتایج نشان دهنده سمیت بالای عصاره اسطوخودوس برای گیاهان بود. تمامی مولفه های جوانه زنی به طور معنی داری در تمامی گیاهان تحت تاثیر قرار گرفت. به طور کلی، افزایش غلظت عصاره اسطوخودوس موجب افزایش اثرات دگرآسیبی آن شد و باعث شد که درصد جوانه-زنی، سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه و ساقه چه و وزن خشک گیاهچه کاسته شود. غلظت های پایین کاربرد عصاره موجبات بروز اثرات تحریک کنندگی بر جوانه زنی بذر خرفه، سوروف، قیاق و ذرت شد. خرفه حساسیت نسبی بالاتری به عصاره اسطوخودوس از خود نشان داد. در حالی که ذرت تحمل نسبی بالاتری به عصاره اسطوخودوس از خود نشان داد.