آموزش مصرف بهینه انرژی در مدارس دوره ابتدایی

بیش ترین درصد جمعیت جامعه را نوجوانان و جوانان تشکیل داده است، این افراد با آموزش مناسب قابلیت پذیرش رفتارهای صحیح در مصرف و تغییر رفتار در الگوهای مصرف را دارد. محور فعالیت های آگاه سازی افراد بایددر راستای تغییر نگرش ها و باور مصرف کنندگان در کل و مصرف انرژی در کودکان و نوجوانان باشد. هدف از انجام این تحقیق بررسی جایگاه و نقش آموزش مصرف بهینه انرژی درمدارس دوره ابتدایی شهر تهران می باشد.
با اجرای پیش آزمون وپس آزمون باگروه کنترل ابتدا آموزشهای کوتاه مدت لازم به دانش آموزان مقطع ابتدایی دریک مدرسه دخترانه در شهر تهران (مدرسه دخترانه آزادی در منطقه 4 تهران) داده شد تا با استفاده از روش زمینه یابی ، نگرش دانش آموزان دوره ابتدایی (درمقطع چهارم و پنجم) پس از اجرای فعالیت های آموزشی و آگاه سازی آنان در خصوص بهینه سازی مصرف انرژی سنجیده شود. نمونه به صورت تصادفی سیستماتیک انجام و نمونه آماری از یکی ازمدارس دخترانه شهر تهران انتخاب شد (بدین صورت که دریک مدرسه دخترانه دوکلاس ازمقطع چهارم و پنجم به صورت تصادقی انتخاب و هرکلاس باحجم حدود30 در نظر گرفته شده است). فرضیه های تحقیق عبارتند از: 1- آموزش دانش آموزان درمدارس با صرفه جویی مصرف انرژی ارتباط دارد.2- تحصیلات والدین با میزان اثر بخشی فعالیت های آموزشی درمدارس رابطه دارد.
در بررسی فرضیه های این تحقیق از طرح آزمایشی پیش آزمون و پس آزمون استفاده شده، متغییرمستقل در این طرح فعالیت های آموزشی و آگاه سازی در میزان مصرف انرژی به دانش آموزان دوره ابتدایی بوده است. از آزمون آماری (paired T Test) جهت سنجش تاثیر دوره های آموزشی در دانش آموزان با استفاده از نرم افزار SPSS و EXCEL استفاده شده است.
نتایج تحقیق نشان می دهد ارتباط معناداری بین آگاهی دانش آموزان و میزان مصرف انرژی وجود دارد.