بررسی عوامل موثر برتجزیه علف کش های تاریخ منقضی موجود در انبارهای شرکت خدمات حمایتی کشاورزی

آفت کش های تاریخ منقضی در سراسر جهان به عنوان یک چالش زیست محیطی مطرح می باشند. از این رو برای جلوگیری از آسیب های زیست محیطی ناشی از این سموم نیازمند شناخت کافی از عوامل موثر بر تجزیه آن ها به منظور برنامه ریزی دقیق و مطمئن هستیم. هزینه بازسازی و یا معدوم سازی آفت کش های تاریخ منقضی در مواردی از تولید اولیه آفت کش ها نیز بیشتر است.
این تحقیق به منظور بررسی امکان به کارگیری سموم تاریخ منقضی موجود در انبارهای شرکت خدمات حمایتی کشاورزی انجام شده است. به این منظور آزمایش های کنترل کیفی نمونه ها براساس دستورالعمل های فائو، CIPAC و شرکت های سازنده آفت کش ها انجام شد.
نتایج حاصل براساس گروه های مختلف آفت کش، حالت فیزیکی فرمولاسیون علف کش ها، شرکت های تولید کننده، تاریخ تولید علف کش ها و موقعیت اقلیمی انبارهای نگهداری آن ها دسته بندی گردید. تجزیه و تحلیل آماری توسط آزمون Chi-Square جهت تعیین اختلاف بین متغیرهای مورد مطالعه و آزمون ریسک (Risk) جهت نشان دادن ریسک نسبی تجزیه شدن با کمک نرم افزار SPSS-18 انجام شد.
نتایج نشان داد همبستگی معنا داری بین مدت زمان پس از تولید علف کش ها و درصد تجزیه شدن آن ها وجود دارد. درصد تجزیه در حشره/کنه کش های تاریخ منقضی بیشتر از علف کش ها و درصد تجزیه علف کش های تاریخ منقضی بیشتر از قارچ کش ها بود. درصد تجزیه علف کش هایی که در داخل کشور فرموله شده بودند معادل 52 درصد و علف کش های هندی/ چینی معادل 67 درصد بود. نتایج نشان داد که علف کش های مایع معادل 55 درصد و علف کش های جامد معادل 26 درصد تجزیه شده بودند. همچنین بین چهار منطقه آب و هوایی محل های نگهداری علف کش ها به لحاظ تجزیه شدن و ماندگاری رابطه آماری معنی داری وجود نداشت.