ظرفیت شناسی مادران برای تربیت دینی و اخلاقی فرزندان: رویکرد روان شناختی - دینی

زنان و مادران به دلیل برخورداری از توانمندی های خاصی که دارند در بعد تربیت دینی و اخلاقی فرزندان از جایگاه انحصاری برخوردارند. پژوهش حاضر باهدف تبیین و بررسی ظرفیت های مادران در تربیت دینی و اخلاقی فرزندان با تکیه بر یافته های دینی و علمی انجام شده است. روش پژوهش، توصیفی– تحلیلی و استنباطی است. به این منظور پس از شناسایی و استخراج ظرفیت های زنان و مادران و نقش آنان در نظام خانواده از نگاه متون دینی، به تحلیل محتوای آن ها پرداخته و ظرفیت های مادران در تربیت دینی و اخلاقی بررسی گردید. مادران و زنان به دلیل برخورداری از ظرفیت های زیستی-اجتماعی منحصربه فرد، برخورداری از جایگاه عاطفی خاص، مجهز بودن به ظرفیت های کلامی و غیرکلامی، ایمنی بخشی به واسطه شوهرداری نیکو و بهره مندی از ظرفیت های یادگیری مشاهده ای، نقش تعیین کننده ای در تربیت دینی و اخلاقی فرزندان دارند.