تعیین ارتباط میان سطح هوشیاری بیماران ترومای سر و زمان انجام تراکئوستومی

هدف از این مطالعه مقایسه سطح هوشیاری بیماران ترومای مغزی شدید که مدت زمان طولانی در اغما بسر می برند با زمان انجام تراکئوستومی بود.
71 بیمار ترومای سر که معیار گلاسکو در هنگام پذیرش پایین تر یا مساوی 8 داشتند وارد مطالعه شدند. کلیه بیماران تراکئوستومی از راه پوست داشتند که در دو گروه تراکئوستومی زودرس (هفته اول) و تراکئوستومی دیررس (پس از هفته اول) جای گرفتند. وضعیت هوشیاری بیماران بر حسب معیار سطح هوشیاری گلاسکو ((GCS در بدو ورود و شش نقطه زمانی به فاصله سه روز اندازه گیری شد. داده ها برای آنالیز وارد نرم افزار آماری SPSS ویرایش 16 شد.
مقایسه سطح هوشیاری در دو گروه بیماران مورد مطالعه نشان داد که متوسط سطح هوشیاری بیماران در روزهای شش، نه، دوازده و پانزده بعد از تراکئوستومی در گروه تراکئوستومی زودهنگام بیشتر از گروه تراکئوستومی دیرهنگام بود. با اینحال، اختلاف مشاهده شده در هیچ یک از فواصل زمانی اندازه گیری از لحاظ آماری معنادار نبود (05.0P>). مقایسه میانگین سطح هوشیاری بیماران در داخل هر گروه نشان داد که سطح هوشیاری بیماران در هر گروه با گذشت زمان به صورت معناداری افزایش می یابد (p<0.05).
اگرچه اختلاف آماری معناداری در سطح هوشیاری بیماران در دو گروه تراکئوستومی زودرس و تاخیری وجود ندارد ولی مقدار عددی سطح هوشیاری در گروه ترکئوستومی زودرس بالاتر از گروه تراکئوستومی دیرهنگام می باشد که اندازه این اختلاف از لحاظ کلینیکی دارای اهمیت می باشد.