سطح سرمی هورمون رزیستین و پروتئین واکنشگرC در سرطان مدولاری تیروئید: یک شاخص تشخیصی بالقوه

رزیستین و پروتئین واکنشگرC، مترشحه از بافت چربی، اثرات اندوکراینی، پاراکراینی و اتوکراینی موثری بر متابولیسم و فعالیت های التهابی دارند. محققان دخالت التهاب و هورمون های بافت چربی در سرطان ها را مطرح کرده اند. سرطان مدولاری تیروئید تا 10 درصد سرطان های تیروئید را در بر می گیرد. هدف از این مطالعه، بررسی سطح سرمی رزیستین و پروتئین واکنشگر Cدر افراد مبتلا به سرطان مدولاری تیروئید بود.
در این مطالعه، 90 نفر، شامل 21 مرد (91/13±29 ساله) و 24 زن (52/14±0/29 ساله) مبتلا به سرطان مدلاری تیروئید و 24 مرد (58/11±08/23 ساله) و 21 زن (38/14±52/31 ساله) سالم به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند. غلظت های سرمی هورمون رزیستین و پروتئین واکنشگر C در دو گروه با روش الایزا اندازه گیری شدند. قد و وزن اندازه گیری و نمایه ی توده ی بدنی محاسبه شد. نتایج به دست آمده توسط نرم افزار Medcalc نسخه 8/14 با روش t مستقل تحلیل شدند.
دو گروه از لحاظ میانگین سنی و نمایه ی توده ی بدنی اختلاف آماری معنی داری نداشتند. میانگین هندسی لگاریتم غلظت سرمی رزیستین در گروه شاهد 36/2 و در گروه بیمار 44/1 بود و این اختلاف با آزمون t مستقل معنی دار بود (009/0P=). غلظت سرمی پروتئین واکنشگر C بین دو گروه معنی دار نبود (05/0

نتیجه گیری

احتمالا بتوان از اختلاف معنی دار میزان رزیستین در وضعیت سرطان مدولاری تیروئید نسبت به وضعیت سالم، به عنوان شاخص کمکی در تشخیص یا تایید سرطان مدولاری تیروئید استفاده کرد.