نقش تعارضات بین والدین در اعتیاد فرزندان در شیراز

هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش تعارضات بین والدین در اعتیاد فرزندان است. بنابراین تفاوت بین میزان و ابعاد تعارض زناشویی در دو گروه والدین دارای فرزند معتاد و والدین دارای فرزند سالم مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور از نظریه های انحرافات و اختصاصا نظریه بی سازمانی اجتماعی (آنومی) ویلیام گود و نظریه کنترل اجتماعی استفاده شده است. این پژوهش از نوع علی – مقایسه ای بوده و از پرسشنامه تعارض زناشویی ثنایی (1387) استفاده شده است. نمونه تحقیق شامل 60 نفر از والدین (30 نفر والدین دارای فرزند معتاد و 30 نفر والدین دارای فرزند سالم) می باشد. نتایج تحلیل رگرسیونی لجستیک تک متغیره بین تعارضات زناشویی و اعتیاد فرزندان نشان داد که رابطه دو متغیر منفی است (β= 0.259). بنابراین با هر واحد بالا رفتن نمره تعارضات زناشویی احتمال اعتیاد فرزندان 77 بار بیشتر می شود. (نسبت بخت ها 772/0). نتایج آزمون T مستقل نیز نشان داد که میانگین نمره تعارضات زناشویی در گروه خانواده های دارای فرزند معتاد (64/18) بسیار بالاتر از میانگین نمره تعارضات زناشویی در گروه خانواده های دارای فرزند سالم (77/6) است. برای کنترل متغیرهایی چون تحصیلات، طبقه اجتماعی ذهنی و اعتیاد والدین که احتمالا می توانند بر اعتیاد فرزندان تاثیرگذار باشند، از تحلیل رگرسیون لجستیک چند متغیره با روش گام به گام استفاده شد. تنها متغیر وارد شده در رگرسیون تعارضات بین والدین بود و متغیرهای زمینه ای سهمی در تبیین اعتیاد فرزندان نداشتند.