ارزیابی کارایی فنی بیمارستانهای آموزشی تحت پوشش دانشگاه های علوم پزشکی استان تهران با استفاده از تحلیل پوششی داده ها قبل و بعد از اجرای طرح تحول سلامت

بیمارستان ها به عنوان بزرگ ترین و پرهزینه ترین واحد عملیاتی نظام بهداشت ودرمان از اهمیتی خاص برخوردارند. میزان کارایی می تواند معیاری برای سنجش عملکرد و بهره وری مصرف منابع در بیمارستان ها باشد. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی کارایی فنی بیمارستانهای آموزشی تحت پوشش دانشگاه های علوم پزشکی استان تهران با استفاده از تحلیل پوششی داده ها قبل و بعد از اجرای طرح تحول سلامت انجام گرفت.
پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و ماهیتا پیمایشی-توصیفی است. در این مقاله کارایی نسبی 32 بیمارستان طی سالهای92-93 مورد ارزیابی قرار گرفت. به این منظور از تکنیک تحلیل پوششی داده ها، فرم پوششی و با ماهیت ورودی با فرض بازده متغیر نسبت به مقیاس، استفاده شد. اطلاعات مورد نیاز از منابع مستندات علمی و داده های مربوط به شاخص های ورودی و خروجی نیز از وزارت بهداشت جمع آوری و از نرم افزار DEAP برای تحلیل استفاده گردید.
میانگین کارایی مدیریتی بیمارستان های مورد مطالعه قبل و بعد از طرح تحول 974/0 بود. در کارایی فنی نیز قبل و بعد از طرح تحول میانگین کارایی 961/0 و 955/0 بود. در هر سه نوع کارایی فنی، مدیریتی و مقیاس رابطه معنی داری بین نمره کارایی بیمارستان ها قبل و بعد از طرح تحول مشاهده نشد(05/0

نتیجه گیری

با توجه به آنچه گفته شد به نظر می رسد که طرح تحول سلامت تغییر چندانی بر کارایی بیمارستان ها نداشته و کارایی بیمارستان های مورد مطالعه در هر سه دانشگاه از نظر آماری معنی دار نبود. به طور کلی اگرچه کارایی بیمارستانهای مورد مطالعه در حد مطلوب بوده است اما مدیران باید برای ارتقای بیشتر کارایی بیمارستانها تلاش بیشتری بکنند و برای نیل به آن برنامه ریزی لازم را انجام دهند.