کتاب شناسی مردم شناسی

مردم شناسی قادر است که عمده ترین و پوشیده ترین مسائل مردم را به طور روشن و شفاف، تبیین و تحلیل کرده و با کاوش در باریک ترین زوایای زندگی روزمره مردم، واضح ترین تحلیل را برای برون رفت از پیچیدگی های بغرنج اجتماعی، ارائه کند. در علم مردم شناسی نیز مانند تمام علوم دیگر، پژوهش از مراجعه به کتاب شناسی های نوشته شده آغاز می شود. بنابراین لازم است که ابتدا این کتاب شناسی ها شناخته شود (کرباسی، 1394: 12).
از کتاب شناسی تعاریف بسیاری شده است، اما یک تعریف واحد که مناسب همه جنبه های آن باشد وجود ندارد. کتاب شناسی عبارتست از فهرست کتاب ها و دیگر مواد خواندنی (سلطانی و راستین، 1381: 345). گذشته از این، به نظر اکثر مردم، کتاب شناسی «فهرستی از کتاب ها»ست (کتس1391: 70). دو رکن مهم کتاب شناسی عبارت است از اطلاعات و نظم. هر کتاب شناسی ای باید شامل اطلاعاتی کامل و درست باشد و آن اطلاعات نیز برخوردار از نظم منطقی (اسفندیاری، 1390: 7).
هیچ کتابخانه ای نمی تواند بدون ابزارهای کتاب شناختی از قبیل کتاب شناسی ها، خدمات کافی ارائه نماید.
کتاب شناسی ها به استفاده از کتاب ها و دیگر مواد کمک می کنند و به این ترتیب کاربرد سودمند دانش را ارتقا می دهند. بنابراین کتاب شناسی ها مواد پایه در هر مجموعه مرجع را تشکیل می دهند. علاوه بر این، هدف اساسی یک کتاب شناسی، کمک به استفاده کننده در تشخیص، وجود یا شناسایی یک کتاب یا هر ماده دیگر است که ممکن است مورد توجه شخص باشد. به تعبیر بهتر، وظیفه اصلی کتاب شناسی ثبت پیشینه های دانش بشری است (بیگدلی، 1386: 83-84).
کتاب شناسی ها را از نظر دامنه موضوعی به دو گروه عمومی و اختصاصی تقسیم می کنند. کتاب شناسی های اختصاصی به سه دسته به صورت زیر تقسیم بندی شده اند: 1. کتاب شناسی های موضوعی، 2. کتاب شناسی های سازمانی، و 3. کتاب شناسی هایی که آثار یک فرد و آثاری را که درباره وی منتشر شده اند را دربرمی گیرد (مرادی، 1384: 51- 52). کتاب شناسی مردم شناسی نیز جزء کتاب شناسی های موضوعی است که در این فرصت، مورد نقد علمی قرارمی گیرد.