شواهد ژئومورفولوژیک یخچال های کوهستانی پلئیستوسن پایانی در کوه شاه البرز-البرز غربی

توپوگرافی یخچالی در کوهستان ها، یکی از شواهد تحولات آب وهوایی کواترنر در ایران است. توده کوهستانی شاه البرز، مرتفع ترین کوه در نیمه جنوبی البرز غربی است که نقش مهمی در ساختار و مورفولوژی منطقه دارد. شواهد ژئومورفولوژیک، نشان از حضور یخچال های کوهستانی در این توده کوهستانی دارد. برای بررسی شواهد ژئومورفولوژی یخچالی در کوه شاه البرز از روش های تجربی مانند روش پورتر و تحلیل فرایند-فرم، استفاده شده است. در دامنه شمالی که به شدت توسط فرسایش آبی دستکاری شده، چهار سیرک یخچالی شناسایی شده است. برخلاف دامنه جنوبی، در محل پیوستن دره های دینه رود و رود الموت، شواهدی از یخ رفت ها، دیده می شود. ارتفاع خط تعادل برف و یخ در دوره پلیستوسن با استفاده از میانگین ارتفاع کف سیرک های یخچالی، 3560 متر اما در شرایط حاضر، 4900 متر است. با توجه به حداکثر پیش روی زبانه یخچالی تا ارتفاع 1800 متر در دره اصلی شاهرود، قلمرو یخچالی در پلیستوسن، احتمالا تا ارتفاع 2000 متر بود.