جایگزینی زائدات آبلیمو به جای اسیدهای معدنی قوی در تولید سیلیکا از شلتوک برنج و کارآیی جاذب های تولید شده در حذف کادمیوم از محیط های آبی

تولید جاذب از زائدات کشاورزی، مزیت های اقتصادی و زیست محیطی مهمی دارد. تولید سیلیکا منحصرا با استفاده از زائدات کشاورزی و تعیین کارایی آن ها در حذف فلز سنگین بسیار سمی و سرطانزای کادمیوم از محیط های آبی هدف اصلی این تحقیق بوده است.
در این پژوهش تجربی، برای تولید سیلیکا از شلتوک برنج از دو نوع پیش تصفیه ی اسیدی متفاوت شامل اسیدهای معدنی قوی و آب لیمو به عنوان ماده ی اسیدی ضعیف و سپس تصفیه ی حرارتی استفاده شد. کارایی جاذب های تولیدی تحت شرایط متفاوتی از نظر pH، غلظت فلز، دز جاذب و زمان تماس مورد بررسی قرار گرفت. برای اندازه گیری غلظت فلز کادمیوم از روش جذب اتمی استفاده شد.
با هر دو روش سیلیکا تولید گردید و هر دو نوع سیلیکای تولید شده از نظر مرفولوژی و مشخصات فیزیکی دارای ویژگی های مطلوبی بودند. حداکثر راندمان حذف کادمیوم در pH برابر با 6، جرم جاذب 3 گرم در لیتر، زمان تماس 120 دقیقه و غلظت کادمیوم 5 میلی گرم در لیتر برای سیلیکای تولید شده با اسیدهای قوی معدنی و تولید شده با زائدات آبلیمو به ترتیب برابر 1/91 درصد و 8/60 درصد به دست آمد. فرایندهای جذب مورد مطالعه عموما با R2 بزرگ تر از 99/0 از ایزوترم فروندلیچ تبعیت کردند.
بر اساس یافته های این تحقیق، می توان صرفا از زائدات کشاورزی [شلتوک برنج و آبلیمو] سیلیکای مناسبی تولید و از آن به عنوان جاذبی موثر در حذف فلز سنگین کادمیوم از محیط های آبی استفاده نمود