بررسی حضور ژن های aac(6')Ie/aph(2

آمینوگلیکوزیدها از جمله آنتی بیوتیک هایی هستند که با آنتی بیوتیک های بتالاکتامی برای درمان بسیاری از عفونت های استافیلوکوکی کاربرد دارند. بروز مقاومت در سویه های مقاوم به واسطه آنزیم هایی صورت می گیرد که توسط ژن های موثری تولید می شوند که سبب تخریب ساختار آنتی بیوتیک های آمینوگلیکوزیدی می گردند. هدف از این مطالعه، بررسی حضور ژن هایaac(6'')Ie/aph(2«)، aph(3'')-IIIa1 ، ant(4'')-Ia1 و mecA در ایزوله های استافیلوکوک است که نقش موثری در مقاومت های آمینوگلیکوزیدی دارند.
در این بررسی توصیفی-مقطعی، از مجموع 459 نمونه بالینی، 113 نمونه بالینی شامل 68 استافیلوکوک اپیدرمیدیس و 45 استافیلوکوک ساپروفیتیکوس با تست های بیوشیمیایی و مولکولی جداسازی شد. برای تعیین حساسیت آنتی بیوتیکی از روش تعیین حداقل غلظت مهاری با نوارهای E-test استفاده شد. سپس برای تعیین حضور ژن های عامل مقاومت به آمینوگلیکوزیدها از پرایمرهای اختصاصی این ژن ها استفاده شد.
از 68 ایزوله به دست آمده از استافیلوکوک ساپروفیتیکوس، 39 ایزوله(35/57 درصد) دارای ژن mecA بودند. هم چنین 13ایزوله(11/19 درصد) دارای ژن aac(6'')Ie/aph(2»)، 9 ایزوله(23/13 درصد) دارای ژنaph(3'')-IIIa1 و 5 ایزوله(3/7 درصد) دارای ژن ant(4'')-Ia1 بودند. از 45 ایزوله استافیلوکوک ساپروفیتیکوس نیز 23 ایزوله(11/51 درصد) دارای ژن mecA ، 8 ایزوله(77/17 درصد) دارای ژن aac(6'')Ie/aph(2«)، 4 ایزوله(8/8 درصد) دارای ژن aph(3'')-IIIa1 و 2 ایزوله(4/4 درصد) دارای ژن ant(4'')-Ia1 بودند.
با بررسی آماری انجام شده مشخص شد که شیوع ژن های آمینوگلیکوزیدی در بین ایزوله های مقاوم به متی سیلین بیشتر می باشد و این امر بیان کننده این است که سویه های مقاوم به متی سیلین شرایط مناسبی را برای کسب مقاومت به آنتی بیوتیک های دیگر دارا می باشند.