واکنش رشد و عملکرد تریتیکاله (X Trticosecale) به روش های کاربرد کود زیستی و سطوح نیتروژن در شرایط رقابت با علف های هرز

در سال های اخیر استفاده از کودهای زیستی به عنوان راهبرد تغذیه ای جدید برای گیاهان زراعی مطرح شده است. به منظور بررسی تاثیر روش های کاربرد کود زیستی و سطوح مختلف کود نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد تریتیکاله در شرایط رقابت با علف های هرز، پژوهشی مزرعه ای در سال زراعی 93 - 1392 در دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی داراب، دانشگاه شیراز انجام گردید. آزمایش به صورت کرت های دو بار خرد شده با سه تکرار انجام شد. فاکتور اصلی حضور یا عدم حضور علف های هرز، فاکتور فرعی کود نیتروژن در سه سطح صفر، 90 و 180 کیلوگرم در هکتار و فاکتور فرعی فرعی روش کاربرد کود زیستی ازتوباکتر شامل: تلقیح با بذر (50 گرم در لیتر آب به صورت بذرمال)، کاربرد به صورت سرک (20 گرم در لیتر آب) و شاهد بدون کود زیستی بود. نتایح نشان داد اثر نیتروژن و روش کاربرد کود زیستی بر ارتفاع نهایی، عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، نیتروژن شاخساره و محتوای پروتئین دانه تریتیکاله معنی دار بود. کاربرد تلقیحی کود زیستی کارایی و اثربخشی زیادتری نسبت به کاربرد سرک داشت که این موضوع در ارتباط با نزدیکی بیشتر کود با سیستم ریشه ای گیاه زراعی بود. برهمکنش سطوح نیتروژن و روش های کاربرد کود زیستی نشان داد که کاربرد کود زیستی بدون مصرف نیتروژن بر محتوای نیتروژن شاخساره تاثیر کمتری داشت و با افزایش سطوح نیتروژن تاثیر آن افزایش یافت. به دلیل قدرت رقابتی بالای تریتیکاله با علف های هرز، رشد و عملکرد تریتیکاله تحت تاثیر معنی دار علف های هرز قرار نگرفت.