ارزیابی تغییرات توزیع دز در مقطع نگاری کامپیوتری با تغییر موازی سازی با استفاده از فیلم EBT و فانتوم PMMA

مقطع نگاری عرضی کامپیوتری(CT-Scan) یکی از روش های تصویربرداری است که در آن با استفاده از پرتو ایکس تصاویر مقطعی از بدن با تباین (کنتراست) و تفکیک پذیری (رزولوشن) بالا به دست می آید. با این حال پرتودهی ناشی از آزمون های مقطع نگاری عرضی کامپیوتری نسبت به سایر روش های تصویربرداری باعث انتقال دز بیشتر به افراد می شود. هدف از این مطالعه ارزیابی نحوه توزیع دز در یک فانتوم معادل بافتاز جنس پلی متیل متا آکریلیک (PMMA) و همچنین بررسی نحوه تاثیر فاکتور موازی سازی (کولیماسیون) بر روی این توزیع با استفاده از فیلم های رادیوکرومیکEBT می باشد.در این مطالعه فیلم های رادیوکرومیکEBT را به ابعاد cm 5× 6 برش داده و با دستورالعمل پرتودهی مشخص با فاکتورهای موازی سازیmm 1، mm 3، mm 5، mm 7 و mm 10، در حالی که سایر پارامترهای تصویربرداری ثابت می باشند مورد پرتودهی قرار دادیم. 48 ساعت پس از پرتودهی، فیلم ها با استفاده از دستگاه روبشگر (مدل Power look 2100XL) و درکانال قرمز قرائت شدند.چگالی نوری(Optical density) هر یک از فیلم ها با استفاده از نرم افزار MATLAB به دست آمد. همانطور که انتظار می رفت چگالی نوری فیلم با مقدار دز جذبی متناسب بود. همچنین نتایج آنالیز تصاویر نشان دادند که نحوه توزیع دز در دستگاه مقطع نگاری عرضی کامپیوتری غیر یکنواخت می باشد. علاوه بر آن، نتایج نشان دادند که مقدار شاخص دز حجمی اندازه گیری شده توسط فیلم های EBT در فاکتورهای موازی سازی متفاوت بیش از مقدار شاخص دز حجمی مندرج بر روی کنسول اپراتور می باشد. این اختلاف در فاکتور موازی سازی برابر با mm 1 معادل 25/1% 5/13 % و در فاکتورموازی سازی برابر با mm 10 معادل 25/1% 7/0% می باشد. همچنین مشخص شد که با افزایش فاکتور موازی سازی در دستگاه مقطع نگاری عرضی کامپیوتری، مقدار دز جذبی کاهش می یابد. کمترین مقدار دز جذبی در فاکتور موازی سازی mm 10 و بیشترین مقدار دز جذبی در فاکتور موازی سازی، mm 1 مشاهده شد.