کارکرد مطبوعات عصر مصدق و انتخابات مجلس هفدهم شورای ملی

مسئله برگزاری انتخابات مجلس شورای ملی همواره از مهم ترین و چالش برانگیزترین موضوعات فراروی دولت-های عصر مشروطه و پهلوی در تمامی ادوار بیست و چهارگانه تشکیل مجلس شورای ملی بوده است. انتخاباتی که در محیطی غیردموکراتیک و دخالت های عدیده دست اندرکاران برگزاری انتخابات به همراه ضعف و بی سوادی و عدم اطلاع دقیق مردم ایران از انتخابات و وظایف نمایندگان همراه بوده است. با به قدرت رسیدن دولت دکتر مصدق و همراهی طیف وسیعی از مردم ایران از این دولت و اهمیت مسئله نفت، دولت مصدق و حامیان ایشان که همیشه از مخالفان برگزاری انتخابات با نظام نامه مدون ادوار گذشته برای برگزاری انتخابات بودند، اقدام به برگزاری انتخابات مجلس هفدهم شورای ملی با همان نظام نامه و سبک و سیاق گذشته نمودند. با نزدیک شدن به برگزاری این انتخابات، طیف های گوناگونی از گروه های سیاسی کشور که از مخالفین دکتر مصدق و برنامه های اصلاحی دولت وی بودند، اقدام به مخالفت با برگزاری این انتخابات نمودند. دو طیف دربار و حزب توده از مهم ترین مخالفین برگزاری این انتخابات به شمار می رفتند و با در اختیار داشتن روزنامه های گوناگون، آزادانه در فضای باز سیاسی که دولت دکتر مصدق در طول دوران نخست وزیری خود موجد آن بود، اقدام به نشر و درج افکار و برنامه های خود در جهت مخالفت با برگزاری این انتخابات نمودند.
در این مقاله، سعی بر آن است تا با شیوه توصیفی و تحلیلی و با استفاده از منابع آرشیوی روزنامه های این دوره به افکار غالب و دلایل مخالفت مخالفین دکتر مصدق با برگزاری انتخابات این دوره پرداخته شود و در ورای آن به نحوه نگرش ارگان های موجود طیف های سیاسی و گروهی ایران در این برهه زمانی مهم پرداخته شود.