فراوانی آلودگی گونه های ایمریا در طیور بومی روستاهای اطراف شهرستان خوی در استان آذربایجان غربی

آلودگی طیور بومی به گونه های مختلف تک یاخته ایمریا از آلودگی های متداول در دنیا و ایران است. در این مطالعه فراوانی و تنوع گونه ای ایمریا در طیور بومی روستاهای اطراف شهرستان خوی تعیین گردید. از 130 قطعه طیور بومی به روش نمونه برداری تصادفی خوشه ایاز چهار منطقه جغرافیایی از تابستان 1392 تا تابستان 1393 نمونه برداری شد. شدت آلودگی در طیور بومی به اووسیست های ایمریا بر اساس تعداد اووسیست در گرم مدفوع با استفاده از روش شناورسازی کلیتون-لین و مک ماستر تعیین شد. تنوع گونه های ایمریا نیز به روش اسپرولاسیون توسط بیکرومات پتاسیم (2%) تعیین گردید. از طیور بومی تحت مطالعه، 28 قطعه طیور بومی (53/21%) آلوده به اووسیست ایمریا بودند. بیشترین فراوانی آلودگی در منطقه شمالی (50%) شهرستان خوی با بیشترین شدت آلودگی (102×66/5) بود. فراوانی آلودگی در طیور بومی با توزیع جغرافیایی آن ها در مناطق آلوده ارتباط معنی داری داشت. از طیور بومی آلوده، گونه های ایمریا نکاتریکس (20%)، ایمریا تنلا (24%)، ایمریا ماکسیما (32%) و ایمریا اسرولینا (48%) شناسایی شدند. آلودگی توام با دو گونه (22%)، سه گونه (16%) و چهار گونه (6%) در طیور بومی آلوده بود. نتایج این تحقیق نشان داد که گونه های مختلف ایمریا در طیور بومی روستاهای اطراف شهرستان خوی شایع بوده و می تواند در اپیدمیولوژی انتشار آلودگی به مرغداری های صنعتی و مادر واقع در منطقه حایز اهمیت باشد.