نگرش دانشجویان پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی بوشهر درباره نحوه آموزش و به کارگیری مهارت های ارتباط با بیمار

به کارگیری مهارت های ارتباط با بیمار جزء اساسی مراقبت پرستاری است. بررسی جنبه های مختلف آموزش و به کارگیری این مهارت ها حائز اهمیت است. مطالعه به روش مقطعی در سال 1390-1389 با هدف بررسی نگرش دانشجویان پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی بوشهر درباره نحوه آموزش و به کارگیری مهارت های ارتباط با بیمار انجام گردیده است. شرکت کنندگان در پژوهش را 150 دانشجوی پیراپزشکی تشکیل می دادند. نمونه گیری به روش سرشماری انجام شد. ابزار جمع آوری اطلاعات دو پرسش نامه بود که با استفاده از متون در دسترس ساخته شدند. جهت تعیین روایی، از نظر متخصصان در این حیطه استفاده گردید و پایایی با انجام مطالعه پیلوت و تعیین ضریب آلفای کرونباخ (نمره آلفاء 80/0 تا 95/0 برای حیطه های مختلف) تایید شد. اطلاعات به دست آمده، توسط آزمون-های آماری توصیفی و تحلیلی، آنالیز گردید. یافته های پژوهش نشان داد که تنها 5/18% دانشجویان، کیفیت آموزش مهارت های ارتباط با بیمار را در حد مطلوب ارزیابی نمودند. بیشترین روش فراگیری انواع مهارت های ارتباط با بیمار، آموزش از طریق تئوری در خلال دروس دیگر و مشاهده رفتار مربی با بیمار بود. درصد استفاده مطلوب از مهارت های ارتباطی، 4/41% تا 9/57% برای حیطه های مختلف بود. با توجه نتایج، میزان خوب بودن آموزش و به کارگیری مطلوب مهارت های ارتباطی کم می باشد، بازبینی برنامه های آموزشی و ارتقای روش های آموزشی در زمینه مهارت های ارتباط با بیمار می تواند در بهینه سازی کاربرد این مهارت ها موثر باشد.