بررسی پاتولوژیک ندول های منفرد تیروئید در بیمارستان امام رضا (ع) تبریز

ندول منفرد تیروئید یافته شایع بالینی در بیمارانی است که با شکایت بزرگی تیروئید یا لمس توده در قدام گردن مراجعه می کنند. ندول منفرد تیروئید انواع و اقسام پاتولوژیکی دارد و طیف بالینی وسیعی از بیماری های التهابی گرفته تا تومورهای خوش خیم و بدخیم را شامل می شود. تشخیص پاتولوژیکی بیماری از اهمیت ویژه برخوردار است، که براساس تشخیص نوع بیماری، روش برخورد، درمان و پرگنوز آن فرق خواهد کرد.
با توجه به اهمیت موضوع و اینکه بیماری از شیوع نسبتا بالائی برخوردار است، بررسی گذشته نگری بر روی پرونده های موجود در بخش پاتولوژی بیمارستان امام رضا تبریز بین سال های 1390-1393 با اهداف تعیین شیوع انواع پاتولوژیکی ندول های منفرد تیروئید و بررسی هر کدام از آن ها از نظر شیوع سنی و جنسی به عمل آمد.
از مجموع 17349 بیمار مراجعه کننده به بخش پاتولوژی بیمارستان امام رضا تبریز در فاصله زمانی 1390-1393، تعداد 191 مورد با تشخیص کلینیکی ابتدائی ندول منفرد تیروئید استخراج گردید که نمونه تیروئید کتومی جهت بررسی پاتولوژیکی به این بخش ارسال شده بود.
از این تعداد بیشترین مورد مربوط به گواتر مولتی ندولر به تعداد 90 نفر و با شیوع 47 درصد می باشد. پس از آن به ترتیب شیوع عبارتند از آدنوم فولیکولر 28%، کارسینوم پاپیلر 15%، کارسینوم فولیکولرو گواتر منتشر 3% تیروئیدیت لنفوستیک و کارسینوم مدولر 1%، گرانولوما، لنفوما و آبسه هر کدام نیم درصد است.
بیشترین مورد ندول منفرد تیروئید مربوط به گواتر مولتی ندولر و از نظر شیوع جنسی مربوط به زنان است.