پارامترهای بیوشیمیایی سرم و خون شناسی سگ های مبتلا به هایپرپلازی خوش خیم پروستاتی (BPH)

بیماری های پروستاتیک بالینی در 80% سگ های بالای 5 سال و 95% بالای 9 سال رخ می دهد .به نظر می رسد که هیپرپلازی خوش خیم پروستاتی (BPH)، سگ های اسکاتیش تریر را بیشتر از دیگر نژادها تحت تاثیر قرار میدهد.
اهداف این مطالعه ارزیابی تغییرات برخی پارامترهای بیوشیمی و خون شناسی در سگ های مبتلا به BPH است ،زیرا که در ارتباط با برخی از این پارامترها در سگ هایی که از BPH رنج می برند ،اطلاعاتی وجود ندارد.
به همین منظور ، نمونه های خون از 10 سگ بالای 5 سال که از BPH رنج می بردند و به بیمارستان دام های کوچک دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران ارجاع شده بودند، جمع آوری گردید. تشخیص BPH براساس بررسی های بالینی، آزمایشگاهی و اولتراسونوگرافی انجام شد. 10 سگ نر سالم با سن ، نژاد و وزن مشابه به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند.سپس اسید فسفاتاز سرمPAP) و(TAP ،CRP،اوره ،کراتی نین ،پروتئین تام،آلبومین ، گلوبولین و پارامترهای خون شناسی اندازه گیری گردید و نتایج بوسیله آزمون T-Student در SPSS تجزیه و تحلیل گردید.همچنین از آزمون همبستگی خطی پیرسون برای تعیین همبستگی مابین TAP،PAP،CRP وESR با طول و عرض پروستات استفاده شد.
طول (008/0 p=) وعرض(01/0 p=) پروستات به طور معنی داری در سگ هایی که از BPH رنج می بردند در مقایسه با سگ های سالم بیشتر بود. میانگین فعالیت TAPوPAPسرم در همه سگ های گروه BPH به طور معنی داری (تقریبا6برابر)در مقایسه با کنترل افزایش یافت (001/0 p=). همچنین میانگین غلظت CRP سرم در برخی از سگ های مبتلا به BPH افزایش داشت (تقریبا6برابر) (001/0 p=). درضمن افزایش معنی دار درESR برخی سگ های بیمار در مقایسه با کنترل وجود داشت.همبستگی معنی دار زیادی مابین TAP و PAP با طول و عرض پروستات وجود داشت که بیشتر از CRP بود.
نتیجه گیری نهایی:اسید فسفاتاز سرم، CRP،ESR در سگ های مبتلا به BPH افزایش می یابد اما افزایش اسید فسفاتاز سرم از سایر فاکتور ها اهمیت بیشتری دارد. توصیه می گرددکه هر آزمایشگاه بهتر است از مقادیری که خود برای اسیدفسفاتاز سرم سگ ها به دست می آورد ،استفاده کند.