مدیریت شیفت تقاضای مقید در برنامه ریزی نواحی انرژی با در نظر گرفتن تشکیل ائتلاف بهینه و تخصیص سود در سیستم های همسایه ای

رقابت بین نواحی انرژی (ED) و یا منابع توزیع شده انرژی (DER) موجود در آن ها در شبکه های هوشمند جهت اخذ سود بالاتر یکی از مباحث مورد توجه محققان در سال های اخیر بوده است. برای نیل به این هدف، EDهای موجود در یک شبکه (و یا DERهای موجود در هر ED) می توانند با یکدیگر و نیز با EDهای دیگر (و یا DERهای موجود در EDهای شبکه همسایه ای) جهت کسب سود بالاتر همکاری داشته و برای دست یابی به این منظور ائتلاف تشکیل دهند. تخصیص سود ناشی از تشکیل ائتلاف بین EDها می تواند معیار مهمی جهت نشان دادن بهبود کارایی شبکه های هوشمند در افزایش میزان مشارکت EDهای موجود برای همکاری با یکدیگر به حساب آورده شود. علاوه بر این، نوسانات تقاضا و نیز تولید منابع تجدیدپذیر در سیستم های هوشمند می تواند توسط استراتژی های کنترل سمت تقاضا تحت نظارت قرار گیرد. در این راستا، شیفت تقاضا می تواند از طریق شیفت مقدار مشخصی از تقاضای بار از برخی دوره های زمانی به دوره های زمانی دیگر بر مبنای معیارهایی شامل پایین بودن مقدار تقاضای بار، پایین بودن قیمت تسویه بازار و نیز افزایش سود حاصل از مشارکت EDها صورت پذیرد. تاثیر شیفت تقاضای بار بر روی برنامه ریزی EDها و DERهای موجود در طول عملکرد مستقل و یا ائتلافی آن ها با در نظر گرفتن عدم قطعیت های مربوطه همچنین مورد بررسی قرار گرفته شده است. در این مقاله، متدولوژی ای بر پایه روش کلونی زنبور عسل جهت حداکثر نمودن سود در یک بازار رقابتی و نیز تخصیص سود ناشی از تشکیل ائتلاف مابین EDها که هر یک از آن ها نیز دارای DERهای مجزا می باشند؛ ارائه شده است. نشان داده شده است که به دلیل عدم ارتباط EDها جهت اخذ تصمیمات قیمت گذاری، با افزایش تجمیع تسهیلاتشان می توانند برای کسب سود بالاتر و جلوگیری از پرداخت هزینه ناشی از تولید مازاد و یا کم تر از حد تعیین شده، با یکدیگر همکاری داشته باشند. در نتیجه این همکاری، منفعت تک تک آن ها نیز متعاقبا افزایش یافته است. در نهایت، عملکرد الگوریتم پیشنهادی با الگوریتمی بر مبنای برنامه ریزی غیرخطی مقایسه شده است.