برآورد آبدهی مطمئن در سیستم های منابع آب با استفاده از بهینه سازی خطی

با توجه به کمبود و محدودیت شدید منابع آب در کشور، یکی از گام های اساسی برای مدیریت، برنامه ریزی و تامین آب طرح های موجود و توسعه در حوضه های آبریز، نگاه ویژه به مقادیر حداکثر آبدهی مطمئن قابل تامین است. از آن جا که رژیم جریان در حوضه های آبریز معمولا تنظیمی بوده و تحت تاثیر سدهای مخزنی سری و موازی است، استفاده از روش های کاربردی مناسب ضرورت دارد. در این تحقیق، به توسعه یک مدل آبدهی مبتنی بر برنامه ریزی خطی در سیستم منابع آب سه مخزنی حوضه آبریز زهره در جنوب غرب ایران پرداخته شده است. اساس این مدل، مبتنی بر معادله های پیوستگی ذخیره مخزن، معادله های آبدهی در هر مخزن، معادله های تخصیص آب و محدودیت های ظرفیت ذخیره است که تابع هدف آن حداکثر سازی مجموع آبدهی ماهانه قابل رهاسازی از سدهای مخزنی در یک دوره درازمدت، برای تامین نیازهای مختلف است. با پیاده سازی مدل آبدهی، بهبود قابل ملاحظه ای در شاخص اصلاح شده کمبود در سیستم منابع آب مورد بررسی در مقایسه با سیاست شبیه سازی استاندارد به برآورد شده است. نتایج نشان داد که در شرایط توسعه آتی، اعتماد پذیری تامین نیازهای سیستم منابع آب زهره معادل با 83 درصد است و آبدهی مطمئن سیستم زهره معادل با 65 درصد نیازها خواهد بود.