اثر افزودنی های خوراکی بر مورفولوژی روده باریک، معدنی شدن و مقاومت استخوان درشت نی جوجه های گوشتی و مرغان تخم گذار

دو آزمایش جداگانه به منظور بررسی اثر استفاده از مکمل های آنتی بیوتیک، اسید آلی، پروبیوتیک و پری بیوتیک بر اسیدیته و مورفولوژی روده ی باریک و همچنین مواد معدنی استخوان درشت نی و مقاومت آن در جوجه های گوشتی و مرغان تخم گذار انجام گرفت. در آزمایش اول تعداد 160 قطعه جوجه ی گوشتی نر سویه ی راس 308 با پنج تیمار، چهار تکرار و هشت قطعه جوجه در هر تکرار به مدت 42 روز و در آزمایش دوم تعداد 160 قطعه مرغ تخم گذار لگهورن سویه های-لاین (W-36) با پنج تیمار، چهار تکرار و هشت قطعه مرغ تخم گذار در هر تکرار از سن 32 تا 42 هفتگی در قالب طرح کاملا تصادفی مورد آزمایش قرار گرفتند. در انتهای دوره ی آزمایش از هر تکرار 2 قطعه جوجه ی گوشتی و مرغ تخم گذار به منظور بررسی بافت شناسی روده ی باریک و خصوصیات استخوان درشت نی کشتار گردید. نتایج نشان داد، مکمل اسید آلی باعث کاهش معنی دار pH دئودنوم و ژژنوم در هر دو گروه جوجه های گوشتی و مرغان تخم گذار گردید (05/0P<). طول ویلی و نسبت طول ویلی به عمق کریپت در جوجه های گوشتی تحت تاثیر مکمل پروبیوتیک افزایش معنی دار (05/0P<) و در مرغان تخم گذار افزایش غیرمعنی داری پیدا کرد. درصد کلسیم استخوان درشت نی جوجه های گوشتی در اثر مصرف مکمل اسید آلی افزایش معنی داری پیدا کرد (05/0P<). در مرغان تخم گذار نیز مکمل اسید آلی باعث افزایش معنی دار درصد خاکستر استخوان درشت نی شد (05/0P<). نتایج به دست آمده از این آزمایش نشان داد که استفاده از مکمل پروبیوتیک باعث بهبود خصوصیات مورفولوژی روده ی باریک جوجه های گوشتی و مکمل اسید آلی باعث بهبود خصوصیات استخوان درشت نی جوجه های گوشتی و مرغان تخم گذار گردید.