اسم اعظم با تاکید بر دیدگاه فخر رازی و علامه طباطبایی

از آیات قرآن و روایات استفاده می‏شود که اسمای الهی در همه شئون وجود و عوالم هستی مادون خود نقش واسطه دارد، و جهان موجودیت خویش را از خداوند به واسطه اسماء و صفات الهی دریافت می کند؛ زیرا نظام هستی نظام علی و معلولی است که امور در آن به وسیله اسباب اجرا می‏شود. اسماء و صفات الهی دارای مراتب هستند؛ بعضی نسبت به بعضی ضیق، و نسبت به بعضی عام و موسع هستند، تا اینکه منتهی شود به بزرگترین اسم خدای تعالی، یعنی اسم اعظم، که به تنهایی تمامی حقایق اسماء را شامل می شود. در مورد اینکه حقیقت اسم اعظم چیست و چه آثاری دارد، راه دستیابی به آن چیست، و بهره مندان از آن کیانند، سخنان فراوانی گفته شده، بعضی آن را از مقوله لفظ و برخی از مقوله معنا می دانند، و در مصداق اسم اعظم نظرات مختلفی ابراز شده است. در این مقاله ضمن تحلیل اقوال متعدد، نظرات فخر رازی و علامه طباطبایی بطور ویژه مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته است.