تاثیر بقایای کود سبز بر گل جالیز مصری (Orobanche aegyptiaca Pers.) و روابط رشدی گوجه فرنگی (Lycopersicon esculentum L.)

به منظور بررسی کارایی کود سبز بر کنترل گل جالیز مصری(Orobanche aegyptiaca. Pers) در گوجه فرنگی (Lycopersicon esculentumL.) و تعیین اثرات آن بر رشد گوجه فرنگی آزمایشی گلخانه ای در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار به اجرا درآمد. تیمارها شامل سه کود سبز گندم (Triticum aestivum L.)، جو(Hordeum vulgar L.) و چاودار(Secale cereal L.) هر کدام در دو سطح 50 و 100 درصد برگردان به خاک و 2 تیمار شاهد با و بدون علف هرز گل جالیز بودند. نتایج نشان داد که در بین تیمارهای آزمایش تیمار کود سبز چاودار در هر دو سطح 50 و 100 درصد برگردان زیست توده، صفات تعداد ساقه، تعداد گرهک گل جالیز روی ریشه گوجه فرنگی، وزن خشک گل جالیز و نسبت وزن خشک گل جالیز به وزن خشک اندام هوایی گوجه فرنگی را به نحو موثرتری نسبت به شاهد با حضور گل جالیز کاهش داد. البته تیمار کود سبز جو بویژه در سطح 100 درصد برگردان زیست توده نیز در بسیاری از صفات مشابه تیمار کود سبز چاودار بود. هم چنین علی رغم کاهش مقادیر صفات اندازه گیری شده در مورد گل جالیز، ولی تفاوت معنی داری بین تیمارهای کود سبز به لحاظ وزن خشک اندام هوایی گوجه فرنگی مشاهده نشد. در مجموع به نظر می رسد تیمار کود سبز چاودار در سطوح 100 و 50 درصد و کود سبز جو در سطح 100 درصد این قابلیت را دارند تا از جوانه زنی و استقرار بذر گل جالیز بر روی گوجه فرنگی به نحو مطلوب تری جلوگیری نمایند و بررسی اثرات آن بر رشد و کیفیت گوجه فرنگی به تحقیقات بیشتری نیاز دارد.