مروری بر روش های تشخیص ایمونولوژیک عفونت سل

سل (Tuberculosis) یکی از علل اصلی ناخوشی و مرگ ومیر در جهان است و به عنوان یک چالش سلامت عمومی عظیم مطرح می شود. کنترل سل به طور گسترده ای وابسته به تشخیص زودهنگام موارد مشکوک است. امروزه برای تشخیص آزمایشگاهی عفونت سل از روش های باکتریولوژیک و ایمونولوژیک متعددی از جمله بررسی میکروسکوپی اسمیر خلط، کشت خلط و آزمون پوستی توبرکولین استفاده می شود، اما این روش ها آن چنان که پیش بینی می شد در کاهش بروز سل موفق نبوده اند. در طی چندین دهه گذشته تست پوستی توبرکولین (Tuberculin Skin Test) یا مانتو به عنوان روشی جهت تشخیص و غربالگری سل در سطح جامعه معرفی شده است که ازجمله کاستی هایی آن ویژگی و حساسیت پایین می باشد. در جهت اصلاح نقایص ذکر شده در سال های اخیر آزمون ایمونولوژیک IGRA (Interferon Gamma Release Assay) به عنوان آزمون تشخیصی برای افراد مبتلا به سل نهفته توصیه می شود و طی آن آزاد شدن اینترفرون گاما از لنفوسیت ها مورد بررسی قرار می گیرد. در این مقاله روش های مختلف ایمونولوژیک تشخیص سل مورد بررسی و مقایسه قرار می گیرند.