اثربخشی رویکرد هیجان مدار بر تنظیم شناختی هیجان دانشجویان دختر دچار شکست عاطفی

شکست عاطفی، حالت سرخوردگی و حقارت است که پس از طرد شدن توسط محبوب به فرد دست می دهد. لذا مطالعه حاضر باهدف بررسی اثربخشی رویکرد هیجان- مدار بر تنظیم شناختی هیجان دانشجویان دختر دچار شکست عاطفی انجام شد.
طرح پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامه ی آماری شامل کلیه دانشجویان دختر مبتلا به شکست عاطفی دانشگاه های شهر اهواز در سال 94-93 بود. حجم نمونه 22 نفر بود که از این تعداد، 11 نفر از آزمودنی هایی که رضایت کامل داشتند در گروه آزمایش و 11 نفر دیگر در گروه گواه جایگزین شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه ضربه عشق، پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان بود. همه آزمودنی ها به دو پرسشنامه پاسخ دادند سپس افراد گروه آزمایش، مداخله درمانی را طی 8 جلسه 60 دقیقه ای به صورت فردی و 2 بار در هفته دریافت نمودند. در پایان هر دو گروه مجددا به پرسش نامه تنظیم شناختی هیجان پاسخ دادند. پس از گذشت یک ماه از اجرای پس آزمون، آزمون پیگیری برای هر دو گروه اجرا گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها علاوه بر آمار توصیفی، از روش آماری تحلیل کوواریانس چندمتغیری استفاده شد.
یافته ها نشان داد رویکرد هیجان- مدار در مرحله پس آزمون و پیگیری موجب استفاده بیشتر از راهبردهای مثبت شناختی تنظیم هیجان گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه شده است.
از آنجا که عشق و احساس های همراه با شکست عشقی از نوع هیجان است، لذا درمان هیجان-مدار می تواند تاثیر معناداری بر تنظیم شناختی هیجان دانشجویان دختر دچار شکست عاطفی بگذارد.