برآورد میانه دز موثر و ماکزیمم دز موثر داروی آدرنالین بر میزان انقباض آئورت سینه ای موش های دیابتی مواجهه یافته با دانه پسیلیوم

هدف اصلی توسعه دارو، یافتن دز یا دامنه دز دارویی است که موثر و ایمن باشد. یکی از اهداف مهم در مطالعات دارویی برآورد دزهای هدف می باشد که برای این مهم معمولا از طرح موازی استفاده می شود. هدف از این مطالعه تعیین میانه دز و حداکثر اثر داروی آدرنالین بر میزان انقباض آئورت سینه ای موش های دیابتی که به آن ها دانه اسفرزه داده شده بود، است.
تحقیق حاضر یک مطالعه تجربی با پنج دز مختلف داروی آدرنالین بر روی چهل موش صحرایی نر سفید نژاد ویستار، در محدوده وزنی 8/9± 302 گرم و در محدوده سنی 12تا14 ماه می باشد. در این مطالعه، چهار مدل دز پاسخ (خطی، ایماکس، درجه دو و ایماکس سیگموئید) برای برازش به داده ها در نظر گرفته شد. درنهایت برای انتخاب مدل از معیار آکائیک استفاده شد و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار R انجام شد.
با استفاده از معیار آکائیک (AIC) مدل ایماکس بهترین مدل شناخته شد و براساس آن میانه دز موثر AWT IMAGE 810×6/6 مولار برآورد شد و حداکثر اثر AWT IMAGE با استفاده از این مدل 38/1 گرم در واحد سطح برآورد شد.
نیمی از ماکزیمم اثر میزان انقباض آئورت سینه ای موش های دیابتی که به آن ها دانه اسفرزه داده شده، در دز810×6/6 مولار از داروی آدرنالین رخ می دهد و باتوجه به مقدار حداکثر اثر یعنی 38/1 گرم در واحد سطح، می توان نتیجه گرفت که از این نقطه به بعد هرچه میزان دز را زیادتر کنیم، در میزان انقباض تغییری مشاهده نمی کنیم.