تغییرات مکانی تجدید حیات و تنوع گونه های درختی در جنگل های زاگرس، مطالعه موردی: جنگل های گهواره در استان کرمانشاه

تجدید حیات یکی از مهم ترین پدیده های متغیر در اکوسیستم های جنگلی و از مهم ترین عوامل توسعه و پایداری جنگل ها می باشد. به منظور بررسی تغییرات مکانی تنوع تجدید حیات و تنوع گونه های درختی، تحقیق حاضر در جنگل های گهواره در استان کرمانشاه انجام گرفت. نمونه برداری در 67 قطعه نمونه به مساحت 400 مترمربع با استفاده از شبکه آماربرداری 100 متر×100 متر انجام شد. در هر قطعه نمونه تعداد، نوع گونه های درختی و تجدید حیات جنسی (پایه هایی با قطر کمتر از 5/7 سانتی متر) در سطح کل پلات و تجدید حیات غیرجنسی(نوع گونه، مبدا رویشی (پاجوش و ریشه جوش)) در یک چهارم پلات (پلات 100 مترمربعی) ثبت شدند. بررسی همبستگی مکانی با استفاده از زمین آمار(واریوگرام و واریوگرام دو جانبه) صورت گرفت. نتایج بیانگر آن است که همه متغیرهای مورد بررسی به جز یکنواختی (شاخص Sheldon) درختان و یکنواختی تجدید حیات جنسی دارای ساختار مکانی می باشند. دامنه تاثیر متغیرها در محدوده های نسبتا بزرگ رخ داده که دلالت بر ساختار مکانی گسترده، پراکنش یکنواخت و در حقیقت پیوستگی مکانی بیشتر در مقادیر موردنظر است. واریوگرام های دو جانبه، ارتباط مکانی قوی را در مورد تنوع تجدید حیات جنسی با تنوع درختان و تنوع و غنای تجدید حیات غیرجنسی با فراوانی درختان نشان می دهند.