ارزیابی میزان مهار زیستی Rhizoctonia solani در گیاه پنبه با جدایه های Pseudomonas fluorescens

باکتری های ریزوسفری محرک رشد، جایگزینی مناسب برای سموم شیمیایی در کنترل بیمارگر ها به خصوص بیمارگر های خاکزاد هستند. Rhizoctonia solani یکی از قارچ های مهم بیماریزای خاکزی است که خسارات جدی به محصولات کشاورزی وارد می کند. در این پژوهش، میزان بازدارندگی از رشد بیمارگر با جدایه های سودوموناس در شرایط آزمایشگاه بررسی شد. جدایه های باکتری از لحاظ تولید اکسین، انحلال فسفر، تولید سیدروفور، تولید آنزیم 1 آمینوسیکلوپروپان 1 کربوکسیلیک اسید (ACC) د آمیناز و ردیابی ژن phlD غربال شدند. از بین جدایه های مورد مطالعه 20 جدایه از لحاظ میزان بازدارندگی برای مطالعات بعدی انتخاب شدند که از میان آن ها جدایه های 139، 33 و 137 بیشترین میزان تولید اکسین و توانایی حل فسفات را داشتند. میان انحلال فسفات و کاهش pH به سمت اسیدی، همبستگی مشاهده شد. از بین جدایه ها، 6 جدایه که تولید اکسین بالاتری داشتند و در شرایط آزمایشگاه توانایی خوبی در بازدارندگی از رشد R. solani نشان دادند، برای بررسی توانایی تولید آنزیم ACCد آمیناز انتخاب شدند. هر 6 جدایه توان تولید آنزیم ACCد آمیناز را داشتند. ژن phlD که در مسیر بیوسنتز آنتی بیوتیک 2 4 دی استیل فلورو گلوسینول نقش کلیدی دارد، در جدایه های159 ،139 ،137 ، CHA0 و 58A ردیابی شد. با توجه به خصوصیات جدایه ها، 5 جدایه کارآمد برای آزمایش های گلخانه ای انتخاب شد ند. در آزمایش های گلخانه ای، هر 5 جدایه به طور معنی داری (p ) بیماری را کنترل کردند که بیشترین کنترل کنندگی مربوط به جدایه 137 بود.