مقایسه اثر محیط های کشت آلی روی میزان جمعیت تیپ وحشی و تیپ جهش یافته باکتری بیوکنترل Pseudomonas fluorescens VUPf5

در این تحقیق رشد دو سویه باکتریPseudomonas fluorescens VUPf5 و fluorescens VUPf5-1 P. (باکتری جهش یافته مشابه جهش یافته سیستم تنظیمی gac) در محیط های کشت آلی ارزیابی شد. این جهش خودبه خودی تولید ترکیبات ضد قارچی سیانید هیدروژن، آنتی بیوتیک فنازین و آنزیم پروتئاز را در سویه بیوکنترل Pseudomonas fluorescens VUPf5 متوقف کرد. با استفاده از محیط های کشت آلی همراه یا بدون سولفات روی سعی شد که جمعیت جهش یافته ها تا حد امکان کاهش یابد. با هدف افزایش رشد جمعیت VUPf5 و کاهش رشد جمعیت VUPf5-1، شش منبع کربنی (ملاس چغندرقند، نشاسته، سیب زمینی، خرما، شکر، سیب) ،سه منبع ازتی (سویا، اوره، سولفات آمونیوم) و یک منبع کربنی ازتی (جوانه گندم) بررسی شدند. محیط کشت 13B (ملاس چغندرقند، جوانه گندم، سویا، شکر، سیب و سولفات منگنز)، محیط کشت بهتری از لحاظ جمعیت باکتری VUPf5 (1010× 56/5 سلول باکتری در هر میلی لیتر) در مقایسه با محیط های کشت دیگر شناخته شد و اختلاف جمعیت باکتری در مقایسه با سایر محیط ها معنی دار بود. محیط کشت 1D (ملاس چغندرقند، جوانه گندم، سویا، شکر، سیب و سولفات روی) سبب کاهش چشمگیری در تکثیر پرگنه های جهش یافته شد. نتایج به دست آمده می تواند مبنای قابل اعتمادی برای تکثیر بهینه عامل بیوکنترل در فرایند های فرمانتاسیون را فراهم کند.