مقایسه پیامدهای ختم حاملگی در مبتلایان پارگی کیسه آب درحاملگی طی هفته های 34-36 در مادران و نوزدان

علیرغم پیشرفت های زیادی در زمینه ی مراقبت‏های دوره ی پره ناتال، بروز PPROM عوارض ناگواری بر سلامت مادر و جنین دارد و بدلیل اینکه شواهد کمی برای توجیه القای لیبر یا مدیریت انتظاری PPROM وجود دارد، مطالعه ی حاضر یک کارآزمایی تصادفی کنترل شده است که با هدف مقایسه پیامدهای ختم حاملگی در مبتلایان پارگی کیسه آب در حاملگی طی هفته های 36-34 در مادران و نوزادان طراحی شده است.
ابزارها و در مطالعه حاضر تعداد 60 نفر از زنان مراجعه کننده به علت PPROM و واجد شرایط با توجه به معیارهای ورود و خروج مطالعه، با روش تخصیص تصادفی ساده در یکی از گروه های مدیریت انتظاری PPROM(گروه 1، یا همان گروه کنترل) یا القای لیبر(گروه 2، یا همان گروه مداخله) قرار گرفتند. زنان گروه دوم پس از بستری به مدت 24 ساعت، کورتیکواستروئید دریافت نمودند و سپس ختم حاملگی داده شدند. زنان گروه اول تا 36 هفته مدیریت انتظاری شدند و کورتیکواستروئید به همراه آنتی بیوتیک را به مدت 7 روز دریافت نمودند. هنگامی که شرکت کنندگان به سن حاملگی 36 هفته و 0 روز رسیدند، لیبر القا شد. و زایمان تا قبل از این سن حاملگی زمانی انجام شد که علایم بالینی عفونت و یا هرگونه اندیکاسیون مادری یا جنینی برای القای لیبر وجود داشت. در نهایت مادران و نوزادانشان تا 40 روز پس از زایمان تحت نظر قرار گرفتند.
از لحاظ سن مادر،گراویتی،سن بارداری،وزن نوزاد،آپگار دقیقه اول،آپگار دقیقه پنجم، نوع زایمان،سندم زجر تنفسی،هایپوگلایسمی،هایپر بیلی روبینمی ، کوریوآمیونیت بالینی و عوارض دوران نفاس اختلاف آماری معنی داری بین دو گروه مداخله و کنترل مشاهده نشد.تنها در میزان مدت بستری نوزاد در NICU بین دو گروه اختلاف آماری مرزی مشاهده شد.(P.value = 0.051)
مدیریت انتظاری در زنانی که دچار PPROM شدند خطر قابل توجهی را نسبت به زنانی که بلافاصله القا لیبر برایشان انجام شد،ایجاد نکرده و می تواند جهت جلوگیری از عوارض زایمان زودرس مورد استفاده قرار گیرد.