تاثیر آرام سازی پیشرونده عضلانی بر علایم حیاتی بیماران مبتلا به انفارکتوس قلبی: کارآزمایی بالینی تصادفی شده دو سویه کور

بیماری های قلبی عروقی شایع ترین علت مرگ در بیشتر کشورهای جهان و ایران و مهمترین عامل از کار افتادگی بوده که سبب تنش ، اضطراب و تغییر علایم حیاتی بیماران مبتلا می شود. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر آرام سازی پیشرونده عضلانی بر علایم حیاتی بیماران مبتلا به انفارکتوس قلبی انجام شد.
در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده دو سویه کور66 بیمار انفارکتوس قلبی پس از نمونه گیری به روش دردسترس، به صورت تخصیص تصادفی در دو گروه 33 نفری آزمون و شاهد تخصیص داده شدند. روش کار در این مطالعه به صورت یک جلسه آشنایی سازی شرکت کنندگان با اهداف و روش مداخله و 120 جلسه اجرای تکنیک توسط گروه آزمون در مدت دو ماه بود. ابزارهای جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، چک لیست ثبت علایم حیاتی و چک لیست خود گزارش دهی بود. از آزمون های تی مستقل، یو من ویتنی، آنالیز واریانس با اندازه های تکراری و فریدمن استفاده شد.
متغیرهای تعداد نبض و تنفس بین افراد گروه آزمون تفاوت معنی داری را نشان دادند (P<0.048) (P<0.001) و متغیر فشار خون سیستولیک در سه زمان مختلف (قبل، 1 و 2 ماه بعد از مداخله) بین دو گروه آزمون و شاهد تفاوت معنی داری را نشان داد (P<0.001). همچنین متغیر درد در دو زمان بعد از مداخله بین دو گروه آزمون و شاهد تفاوت معنی داری را نشان داد (P<0.001).
اجرای تکنیک آرام سازی پیشرونده عضلانی بر برخی از علایم حیاتی بیماران مبتلا به انفارکتوس قلبی موثر بوده و استفاده از این تکنیک در جهت ثبات آن عملی و امکان پذیر خواهد بود.