مطالعه پتانسیل آللوپاتیکی گونه مرتعی Artemisia sieberi Besser بر برخی مولفه های جوانه زنی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی Agropyron elongatum (Host) Beauv

سنتز برخی از آللوکمیکال ها می تواند بر رشد گیاهان مجاور تاثیر گذارد. برای شناسایی برخی از متابولیت های ثانویه در گونه شاخص مرتعی Artemisia sieberi در مرحله قبل از گل دهی با روش استاندارد فیتوشیمیایی در مراتع شرق استان گلستان، آزمایشی انجام شد. سوسپانسیون 10 درصد (وزنی به حجمی) از کل قسمت های گیاه انتخابی در آب مقطر به مدت 72 ساعت تهیه گردید. سپس اثرات آللوپاتیکی غلظت های مختلف عصاره گیاه انتخابی (0، 10، 20، 30، 40، 50، 60، 70، 80، 90 و 100 درصد) حاصل از سوسپانسیون 10 درصد بر روی مولفه های جوانه زنی (طول ساقه چه، طول ریشه چه، رشدگیاهچه، درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی و شاخص بنیه بذر)، فیزیولوژیکی (میزان کلروفیل a،b، کل) و بیوشیمیایی (میزان فنل کل) بذر علف گندمی بلند Agropyron elongatum آزمایش شد. این آزمایش به صورت طرح کاملا تصادفی در سه تکرار اجرا شد. در آزمایش های فیتوشیمیایی، برخی از آللوکمیکال ها نظیر ساپونین ها، ترپنوئید ها و تانن ها مورد شناسایی و تائید قرار گرفت. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تمام صفات مورد بررسی به جز طول ریشه ، به طور معنی داری تحت تاثیر غلظت های مختلف عصاره آبی قرار گرفتند. مقایسه میانگین غلظت های مختلف عصاره نشان داد که تیمارهای مختلف دارای اثر بازدارنده بزرگ تری بر درصد و سرعت جوانه زنی نسبت به رشد گیاهچه ای بودند. اثر غلظت های مختلف عصاره آبی بر بنیه بذر، کلروفیل a، b و کل به جز غلظت 10 درصد که باعث تحریک شده، بیانگر کاهش معنی دار نسبت به شاهد است. با افزایش غلظت های عصاره، میزان فنل کل بطور معنی داری افزایش یافت.