بررسی کارآیی فرآیند ازن زنی جهت حذف ایبوپروفن از محلولهای آبی

ایبوپروفن یکی از پرمصرف ترین داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی است و جهت کاهش دردهای اسکلتی عضلانی و ضد درد در طیف گسترده ای استفاده می شود. این مطالعه با هدف بررسی کارآیی فرآیند ازن زنی جهت حذف ایبوپروفن در راکتور نیمه پیوسته با جریان قالبی از محلول های آبی انجام گرفت.
در این مطالعه از یک راکتور ازن زنی با جریان نیمه پیوسته قالبی در مقیاس آزمایشگاهی استفاده شد. چهار متغیر، pH، دوز ازن، زمان ماند هیدرولیکی و غلظت اولیه ایبوپروفن که ممکن است بر روی میزان تخریب ایبوپروفن تاثیرگذار باشند، مورد بررسی قرار گرفت. آنالیز نمونه ها برای اندازه گیری ایبوپروفن با استفاده از دستگاه HPLC صورت گرفت. در انجام این طرح و استفاده از منابع، رعایت موازین اخلاقی انجام شد.
تحت شرایط بهینه 8=pH، زمان ماند هیدرولیکی 60 دقیقه، غلظت اولیه ایبوپروفن 5 میلی گرم در لیتر و غلظت ازن تزریقی 5/2 گرم در ساعت) میزان حذف 59% بدست آمد. همچنین نشان داده شد، حذف ایبوپروفن از سینتیک درجه اول پیروی می کند.
متغیرهای عملیاتی pH، غلظت ازن تزریقی، زمان ماند هیدرولیکی و غلظت اولیه ایبوروفن با استفاده از جریان قالبی به منظور بهبود تماس بین ازن و دارو، بهینه سازی شد.pH و زمان ماند هیدرولیکی مهم ترین متغیرهای تاثیرگذار در حذف ایبوپروفن بودند. همچنین مدل پیش بینی به دست آمد که به ما امکان پیش بینی کارآیی تخریب ایبوپروفن را به عنوان تابعی از pH و HRT تحت شرایط آزمایشگاهی تست شده را می دهد.