بهینه سازی برنامه تخصیص آب در شبکه آبیاری بیله وار با استفاده از الگوریتم ژنتیک

با افزایش جمعیت و محدود بودن منابع آبی، بهره برداری صحیح و مناسب از شبکه های آبیاری ضروری است. یکی از دلایل کاهش عملکرد شبکه های آبیاری، توزیع نامناسب آب در سطح اراضی و انشعاب هاست. با گسترش رایانه و روش های عددی، امکان توسعه مدل های شبیه سازی جریان و بهینه سازی توزیع آب در شبکه های آبیاری فراهم شده است. در این پژوهش، از الگوریتم ژنتیک به منظور تهیه برنامه بهینه توزیع آب در کانال BLMC شبکه بیله وار واقع در استان کرمانشاه استفاده شده است. برنامه تحویل و توزیع بهینه به صورت تک هدفی ارائه شد که شامل حداقل کردن اختلاف حجم آب تحویلی و آب مورد نیاز هر مزرعه است. در ابتدا با استفاده از تحلیل حساسیت، تاثیر پارامترها و عملگرهای الگوریتم ژنتیک بر تابع هدف بررسی شد. مقدار بهینه برای تعداد نسل و اندازه جمعیت به ترتیب 250، 200 و احتمال تلاقی و و احتمال جهش برای بهینه سازی توزیع آب به ترتیب 90 و 1 درصد تعیین شد. در حالتی که روشن و خاموش شدن پمپ مزارع هر 24 ساعت یک بار اتفاق افتد، اختلاف حجم آب تحویلی و آب مورد نیاز کل مزارع شبکه بیله وار برای دهه دوم فروردین و دهه اول خرداد به ترتیب 28910 و 14130 مترمکعب است. همچنین، در این پژوهش تعدادی از شاخص های عملکرد هیدرولیکی شبکه برای برنامه آبیاری ارائه شده توسط شرکت بهره بردار و برنامه تهیه شده با الگوریتم ژنتیک محاسبه گردید. شاخص کفایت، راندمان و عدالت توزیع در کل شبکه برای برنامه آبیاری ارائه شده توسط شرکت بهره بردار به ترتیب 97/0، 76/0 و 076/0 و برای برنامه تهیه شده با الگوریتم ژنتیک به ترتیب 985/0، 99/0 و 01/0 است. در اینجا برنامه تهیه شده با الگوریتم ژنتیک دارای شاخص های عملکرد هیدرولیکی بهتری است.