تاثیر هشت هفته تمرین هوازی بر عوامل آنژیوژنیکی (وی ای جی اف)و آنژیواستاتیکی (ای اس)در زنان غیرفعال

شناخت فعالیت ورزشی مناسب که به بهترین شکل ممکن، باعث بروز پدیده آنژیوژنز شود، از اهمیت به سزایی برخوردار است. ازاین رو، هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر هشت هفته تمرین هوازی بر فاکتور رشد آندوتلیال عروقی (VEGF) و اندوستانین (ES) در زنان غیرفعال بوده است.
20 زن غیرفعال به طور تصادفی در دو گروه تمرین هوازی و کنترل داوطلب شرکت در پژوهش حاضر شدند. تمرین هوازی به مدت 8 هفته، سه جلسه در هفته و هر جلسه به مدت 30 دقیقه با شدت 65 تا 70 درصد ضربان قلب بیشینه اجرا شد. از گروه تمرین هوازی و کنترل قبل و بعد از اتمام برنامه تمرینی در شرایط ناشتا برای سنجش مقادیر متغیرهای پژوهشی با استفاده از روش آزمایشگاهی (ELISA) نمونه گیری خونی به عمل آمد.
داده های پژوهش با استفاده از آزمون آماری t همبسته و t مستقل در سطح معنی داری (05/0P<) تجزیه و تحلیل شدند. نتایج تحلیل آماری نشان داد برنامه تمرین هوازی به طور معنی داری مقادیر سرمی VEGF را افزایش و ES را کاهش داد. همچنین، نتایج آزمون t مستقل نیز نشان داد بین تمرین هوازی و کنترل در مقادیر VEGF و ES تفاوت معنی داری وجود دارد (05/0P<).
این یافته ها نشان می دهند که فعالیت ورزشی هوازی به منظور توسعه شبکه مویرگی تعادل بین عوامل آنژیوژنیکی و آنژیوستاتیکی را به سمت فاکتورهای آنژیوژنیکی تغییر می دهد. یافته های این پژوهش می توانند منجر به درک بهتر فرآیند آنژیوژنز درنتیجه سازگاری با فعالیت ورزشی هوازی گردد.