تغییرات میزان کورتیزول بزاقی تحت استرس روانشناختی و ارتباط آن با مرور ذهنی و ویژگی های شخصیتی

شناسایی و پیش بینی تفاوت های جنسی در پاسخ های زیستی رفتاری به عوامل استرس زای محیطی و تجربه استرس روانشناختی مورد توجه است. این مطالعه به منظور ارزیابی تغییرات میزان کورتیزول بزاقی تحت استرس روانشناختی و ارتباط آن با مرور ذهنی و ویژگی های شخصیتی انجام گردید.
در این مطالعه مورد - شاهدی 45 دانشجوی رشته پزشکی دو ماه قبل از امتحان پایان ترم، پرسشنامه های NEO-PI و کنترل هیجانی ECQ را تکمیل نمودند. نمونه های بزاق دانشجویان در شرایط بدون استرس امتحان (کنترل) و استرس امتحان جمع آوری و با تست الایزا اندازه گیری گردید.
تفاوت جنسی در مقدار کورتیزول بزاقی تحت استرس روانشناختی مشاهده نشد. بین میانگین مقدار کورتیزول بزاقی گروه مورد و شاهد تفاوت آماری معنی داری مشاهده شد (P<0.05). بین ویژگی روان نژندی و مرور ذهنی با کورتیزول بزاقی رابطه مثبت (P<0.05) و بین بازبودن به تجربه و کنترل خشم با کورتیزول بزاقی رابطه منفی (P<0.05) یافت شد. روان نژندی، مرورذهنی و کنترل خشم می توانند واریانس (32درصد) قابل توجهی از کورتیزول بزاقی تحت استرس امتحان را پیش بینی کنند.
استرس سبب افزایش ترشح کورتیزول بزاقی بدون ارتباط با جنس می گردد و افراد با ویژگی های شخصیتی متفاوت مستعد پاسخ های کورتیزولی بیشتر یا کمتر به استرس هستند.