استفاده از نانوفیبرهای پلی اترسولفون به عنوان اسکافولد نگهدارنده سلول های بنیادی با منشا چربی با یا بدون فاکتور رشد در ترمیم زخم در رت

سلول های بنیادی با یا بدون داربست حمل کننده این سلول ها به عنوان روش های جدید در درمان زخم های حاد و مزمن مطرح شده اند. مطالعه حاضر با هدف بررسی امکان استفاده از نانوفیبرهای پلی اترسولفون به عنوان اسکافولد نگهدارنده سلول های بنیادی با منشا چربی با یا بدون فاکتور رشد در ترمیم زخم تمام ضخامت در رت انجام شد.
این مطالعه تجربی در تیرماه 1392 در آزمایشگاه حیوانات بیمارستان حضرت فاطمه (س) تهران انجام شد. 48 رت به صورت تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند. پس از ایجاد زخم در سطح خلفی رت ها، پوشش زخم در گروه اول با پلی اترسولفون (PES) همراه سلول های بنیادی چربی (ASC) و فاکتور رشد (GF)، در گروه دوم با پلی اترسولفون همراه سلول های بنیادی چربی (ASC)، در گروه سوم با پلی اترسولفون به تنهایی، در گروه چهارم (کنترل) با گاز وازلین انجام شد. سپس در روزهای 20 و 35 با فتوگرافی وسعت زخم و سرعت ترمیم و همچنین در روزهای 20 و 45 با نمونه برداری مشخصات هیستوپاتولوژی نمونه ها بررسی شد.
نتایج سرعت ترمیم زخم در گروه کنترل به طور معناداری بهتر بود (001/0P=، 013/0P=، 008/0P=). در بررسی خصوصیات هیستوپاتولوژیک نیز گروه کنترل در روز 20 به طور معناداری نتایج بهتری داشت (001/0P<) و اما در روز 45 نتایج در پارامترهای متفاوت یکسان نبود.
داربست پلی اتر سولفون به تنهایی یا همراه سلول های بنیادی برگرفته از چربی نتوانست ترمیم زخم را بهبود بخشد. همچنین اضافه شدن فاکتور رشد VEGF نتوانست تغییر واضحی در ترمیم زخم ایجاد کند.