اثر مجزا و توام گرسنگی دوره ای و مکمل ال- کارنیتین بر شاخصه های بیوشیمیایی و ایمنی غیر اختصاصی ماهی شانک زرد باله ((Acanthopagrus latus، Houttyn، 1782)

مطالعه حاضر به منظور بررسی اثر گرسنگی دوره ای و مکمل ال- کارنیتین بر شاخصه های بیوشیمیایی (پروتئین کل، گلوکز، کلسترول، تری گلیسرید پلاسما و گلیکوژن کبد) ایمنی غیر اختصاصی (فعالیت لیزوزیم پلاسما) ماهی شانک زرد باله طراحی گردید. در این تحقیق، 240 ماهی با میانگین وزنی 46/0±23/3 گرم به صورت تصادفی در 4 گروه 60 تایی ( با سه تکرار و در هر تکرار 20 قطعه ماهی) در مخازن پلاسنیکی 60 لیتری قرار گرفتند. دو گروه به صورت روزانه تغذیه شده و دو گروه دیگر بعد از هر هفت روز محرومیت غذایی به مدت 2 هفته مورد تغذیه قرار گرفتند. همچنین دوگروه از هر رژیم غذایی فوق، با 800 میلی گرم ال کارنیتین در هر کیلوگر م جیره غذایی تغذیه شدند در حالیکه دو گروه دیگر تنها با غذای دستی تغذیه گردیدند. گرسنگی دوره ای منجر به کاهش معنی دار میزان پروتئین کل، کلسترول و گلوکز و افزایش معنی دار میزان گلیکوژن کبد، تری گلیسرید و فعالیت لیزوزیم پلاسما گردید (05/0>P). در حالیکه ال- کارنیتین، تاثیر معنی داری بر میزان گلیکوژن کبد، گلوکز پلاسما و فعالیت لیزوزیم پلاسما در بین گروه ها نداشت. اثر توام ال- کارنیتین و گرسنگی دوره ای بر میزان شاخص های بیوشیمیایی و فعالیت لیزوزیم معنی دار نبود. رژیم غذایی حاوی ال- کارنیتین منجر به کاهش معنی دار کلسترول و تری گلیسرید پلاسما در هر دو رژیم غذایی گردید. با توجه به نتایج حاضر می توان بیان نمود که در رژیم غذایی حاوی 800 میلی گرم ال کارنیتین در هر کیلوگر م جیره غذایی منجر به افزایش متابولیسم چربی و ذخیره پروتئین در ماهی شانک زرد باله شد.