سازگاری اجتماعی و عملکرد تحصیلی در کودکان دختر با دلبستگی ایمن و ناایمن

پژوهش حاضر با هدف مقایسه سازگاری اجتماعی و عملکرد تحصیلی در کودکان دارای سبک های دلبستگی ایمن و ناایمن انجام شده است. این پژوهش، یک پژوهش توصیفی از نوع علی- مقایسه ای است. جامعه آماری آن شامل همه دانش آموزان دختر 10 تا 12 ساله مقطع ابتدایی شهر تهران در سال تحصیلی 94-93 بود. نمونه پژوهش شامل 205 نفر بوده که به روش نمونه گیری خوشه ایچندمرحله ای از میان دانش آموزان دختر مدارس ابتدایی انتخاب شده است. ابزارهای این پژوهش شامل پرسشنامه مهارتهای اجتماعی ماتسون، مقیاس دلبستگی در کودکی میانه رونقی و عملکرد تحصیلی درتاج بوده است. برای تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده از روشt مستقل و تحلیل واریانس چند متغیره با نرم افزار 18SPSS استفاده شده است. نتایج نشان دادند که میان سبک های دلبستگی و سازگاری اجتماعی و عملکرد تحصیلی کودکان تفاوت معنادار وجود دارد (001/0>p) و بیشترین میزان سازگاری اجتماعی و عملکرد تحصیلی در کودکان دارای سبک دلبستگی ایمن بوده است. سبک های دلبستگی بر عملکرد تحصیلی و سازگاری اجتماعی کودکان موثر است و تمرکز بر ایمن سازی روابط والد- کودک می تواند موجب افزایش سازگاری و عملکرد تحصیلی در کودکان شود.