پیش بینی سازگاری زناشویی زوج های جوان فرهنگی بر مبنای میزان تمایز یافتگی از خانواده اصلی و رضایت زناشویی والدین

هدف این پژوهش4 پیش بینی سازگاری زناشویی زوجهای جوان فرهنگی بر اساس دو مولفهمیزان تمایزیافتگی فرد و رضایت زناشویی والدین آنهاست. جامعه آماری پژوهش شامل معلمان متاهل شهر کرمانشاه بود که حداقل یک سال و حداکثر ده سال از زندگی مشترک آنها گذشته بود و سابقه طلاق نداشتند. 155 نفر از معلمان متاهل با روش نمونه گیری خوشه ایبه عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه های تمایز یافتگی خود، سازگاری زناشویی اسپانیر و پرسشنامه محقق ساخته رضایت زناشویی والدین بود. تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده با استفاده از ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون همزمان انجام شد. نتایج نشان دادند میان رضایت زناشویی والدین و تمایز یافتگی با سازگاری زناشویی زوجهای جوان رابطه مثبت و معنا دار وجود دارد. همچنین در این پژوهش رضایت زناشویی والدین و تمایزیافتگی هر دو به طور مثبت سازگاری زناشویی زوجین را پیش بینی کردند. از این یافته ها می توان نتیجه گرفت زوجهایی که رضایت زناشویی والدینشان بالاست و از سطح تمایز یافتگی بالاتر برخوردارند، در زندگی زناشویی خود به درجه بالاتری از سازگاری دست خواهند یافت.