چارچوب عملیاتی به کارگیری مبلمان شهری در پیشگیری از وقوع جرم در فضاهای شهری

امروزه یکی از راهکارهای پیشگیری از جرم در فضاهای شهری، تمرکز بر طراحی محیطی است. استفاده از مبلمان شهری نیز به عنوان یکی از ابزارهای طراحی محیطی صحیح در پیشگیری از جرم محسوب می شود. اما «نحوه استفاده درست از این ابزار»، می تواند به عنوان یک مساله مورد توجه قرار گیرد. دیدگاه این پژوهش برای پرداختن به مساله مذکور، ارائه یک «چارچوب عملیاتی» است که بتواند کاربرد مبلمان برای پیشگیری از جرم در فضاهای شهری را «نظام مند» نماید. بر این مبنا سوال پژوهش عبارت بود از اینکه «چه چارچوب عملیاتی را می توان برای استفاده از مبلمان به منظور کاهش احتمال وقوع جرم در فضاهای شهری پیشنهاد داد؟». روش این پژوهش در پاسخ به سوال مطرح شده، بیشتر از آنکه جنبه اثباتی داشته باشد، بر جنبه «تبیینی» استوار بود. یعنی به معرفی بایدها، نبایدها و ملاحظات می پرداخت. داده های مورد استفاده برای تبیین، از گردآوری، توصیف و ساماندهی منابع کتابخانه ای به دست آمد.در نهایت، این نوشتار با معرفی یک فرآیند شش مرحله ای، موضوع کاربرد مبلمان در راستای پیشگیری از جرم در فضای شهری را در چهار حوزه شامل نحوه «انتخاب»، «طراحی»، «مکان یابی» و «چیدمان»،نظام مند کرد و در قالب یک چارچوب عملیاتی آورد. مراحل پیشنهاد شده در این چارچوب عبارت بودند از: انتخاب روبکرد، شناسایی محددوه های پیرامونی، سنجش پتانسیل جرم خیزی فضای شهری، رعایت ملاحظات عام، رعایت ملاحظات خاص و توجه به قابلیت تعمیر و نگهداری.