نقش سرسختی روان شناختی درگرایش به اعتیاد جوانان

هدف از انجام این پژوهش بررسی نقش سرسختی روان شناختی درگرایش به اعتیاد جوانان است. روش تحقیق مورد استفاده در این پژوهش مروری است. مسئله مواد مخدر یکی از مسائل مهم و جدی در سطح بین المللی است که از جنبه های مختلف اقتصادی، اجتماعی، فیزیولوژیک و روانی نگاه های مختلفی را به خود معطوف داشته است. اعتیاد یا وابستگی به مواد مخدر، یک اختلال مزمن و بازگشت کننده است که دارای تاثیرات عمیق اجتماعی، روان شناختی، جسمی و اقتصادی است و علاوه بر تخریب شخصی، هزینه های سنگینی را بر افراد، خانواده و جامعه تحمیل می نماید. واژه سرسختی روان شناختی را کوباسا، مدی، کان ابداع کردند. سرسختی روان شناختی ویژگی شخصیتی است که فرد واجد آن قادر به حل کارآمد چالش ها و استرس های بین فردی است و در مواجهه با حوادث از آن به عنوان منبع مقاومت و همانند سپری محافظ استفاده می کند. این سازه از سه مولفه تعهد، کنترل و مبارزه جویی تشکیل شده است. مرور پژوهش های مختلف نشان داد که سرسختی روان شناختی با گرایش به اعتیاد رابطه معکوس دارد، به این معنی که هر چه سرسختی روان شناختی بالاتر باشد، گرایش به اعتیاد کاهش می یابد و بالعکس؛ لذا با توجه به ارتباط سرسختی روان شناختی و گرایش به اعتیاد توصیه می شود که کارگاه های آموزشی سرسختی روانشناختی از طریق بازسازی شناختی برای افرادی که در معرض گرایش به اعتیاد قرار دارند برگزار کرد.