بررسی رابطه انگیزش شغلی و عوامل درونی انگیزش (مطالعه موردی: کارکنان ناجا شهرستان بیرجند)

انگیزه عاملی است که موجود زنده را به فعالیت وادارمی کند و فعالیت او را در جهتی سوق می دهد.حالتی که انگیزه را در موجود زنده به وجود می آورد، انگیزش می نامند؛ مثلا نیاز به آب و غذا را انگیزه می گویند؛ احساس تشنگی و گرسنگی را انگیزش می نامند. بنابر این انگیزش در روان شناسی مبحثی است که چرایی رفتارها را توصیه می کند. همچنین می توان گفت :انگیزش عبارت است از مجموعه ای از نیروها که موجب می شود اشخاص به شکل های مختلف رفتار نمایند.انگیزش با یک نیاز آغاز می شود. اشخاص راه های ارضاء نیاز هایشان را جستجو و سپس متناسب با آن رفتار می کنند. عملکرد ناشی از این رفتار ،مجموعه ای از پاداش ها و تنبیه ها را به همراه خواهد داشت.یک نتیجه مطلوب به شکل های مختلفی می تواند نیاز اولیه را بر طرف کند.تحقیق حاضر باهدف بررسی انگیزش شغلی کارکنان ناجا انجام گرفت. این تحقیق یک پژوهش توصیفی –تحلیلی مقطعی است .جامعه آماری شامل کلیه کارکنان ناجا شهرستان بیرجند می باشد. تعداد حجم نمونه دراین مطالعه 100 کارمند از کل فرماندهی انتظامی شهرستان بیرجند می باشد. روش نمونه گیری به صورت تصادفی انجام پذیرفت. برای جمع اوری اطلاعات از پرسش نامه از پیش ساخته انگیزش شغلی هرزبرگ استفاده شد. نتایج نشان می دهد در بین عوامل درونی به ترتیب در بین عوامل درونی قدردانی،توسعه شغلی،ماهیت کار و مسئولیت شغلی به ترتیب از بیشترین تا کمترین تاثیرگذاری برخوردارند به ترتیب از بیشترین تا کمترین تاثیر گذاری را داشتند. به عبارتی اولویت بندی عوامل تاثیر گذاز در انگیزش شغلی کارکنان بودند.