اصلاح شاخص سایش شیمازک به منظور بهبود کاربرد های آن در مهندسی سنگ

تاکنون شاخص ها و روش های مختلفی برای ارزیابی قابلیت سایندگی سنگ ها ارائه شده است. به طور کلی این شاخص ها را می توان به دو دسته روش های مبتنی بر ذات سنگ و روش های مبتنی بر ابزار های ابتکاری تقسیم بندی نمود. روش شاخص شیمازک یکی از قوی ترین و پرکاربردترین روش های ارزیابی سایندگی سنگ است. این شاخص بر مبنای اندازه دانه ها، مقاومت کششی برزیلی و میزان کوارتز محتوی معادل ارائه شده است. با توجه به اینکه ارزش هر سه پارامتر فوق در شاخص شیمازک یکسان در نظر گرفته شده است، لذا در بعضی مواقع این شاخص قدرت تشخیص مناسبی را ندارد. در این تحقیق سعی شده است تا با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی فازی دلفی (FDAHP) وزن هر یک از سه معیار فوق در سایندگی سنگ اعمال شده و بر طبق این وزن ها شاخص شیمازک اصلاح شود. در مرحله بعد برای اعتبارسنجی شاخص جدید 10 نمونه سنگ ساختمانی مورد مطالعه قرار گرفته و شاخص سایندگی قدیمی و اصلاح شده آن ها محاسبه شده است. سپس سرعت برش هر سنگ تبت شده و رابطه ریاضی بین سرعت برش و شاخص قدیمی و شاخص جدید به دست آمده است. نتایج نشان می دهد که شاخص سایندگی شیمازک جدید توانایی به مراتب بالاتری نسبت به شاخص قدیمی دارد.