خودکارآمدی و متغیرهای جمعیت شناختی مرتبط با آن در سالمندان فریدون شهر

اهداف خودکارآمدی در تمام رده های سنی به ویژه درسالمندان به لحاظ شرایط سنی و تغییرات فیزیولوژیک و آسیب پذیری آن ها بحث وسیعی را بین متخصصان ایجادکرده است. بسیاری از مطالعات، خودکارآمدی را مهم ترین عامل پیش بینی کننده رفتارهای بهداشتی بزرگ سالان و سالمندان می دانند. این مطالعه با هدف بررسی خودکارآمدی در سالمندان شهر فریدون شهر انجام شد.
مواد و روش ها مطالعه حاضر از نوع توصیفی تحلیلی و مقطعی بود. بدین منظور 200 نفر از سالمندان فریدون شهر به روش نمونه گیری سیمستاتیک تصادفی انتخاب شدند. میانگین سنی سالمندان 3/7±02/68 بود. 101 نفر (5/50درصد) زن و 99 نفر (5/49) مرد بودند. برای گردآوری داده ها از پرسش نامه ای متشکل از دو بخش استفاده شد. بخش اول شامل اطلاعات جمعیت شناختی سالمندان و بخش دوم شامل پرسش نامه خودکارآمدی شرر بود. برای تجزیه وتحلیل داده ها از نسخه 20 نرم افزار SPSS و آزمون های آماری توصیفی اسپیرمن و آزمون تی مستقل و همبستگی پیرسون استفاده شد.
یافته ها میانگین نمره خودکارآمدی سالمندان 6/26 با انحراف معیار 8/6 به دست آمد. آزمون تی مستقل نشان داد در سالمندانی که بیماری مزمن داشتند نمره خودکارآمدی به طور معناداری کمتر از سالمندانی بود که بیماری مزمن نداشتند. همچنین میانگین نمره خودکارآمدی در سالمندانی که باخانواده زندگی می کردند به طور معناداری بیشتر از سالمندانی بود که تنها زندگی می کردند. میانگین نمره خودکارآمدی در سالمندان شاغل به صورت معناداری بیشتر از سالمندان بیکار بود.
نتیجه گیری خودکارآمدی یکی از اجزای مهم تغییرات سبک زندگی است که می تواند در تغییر رفتار و ایجاد رفتار بهداشتی موثر باشد. در این مطالعه خودکارآمدی سالمندان در حد متوسط بود. لذا توصیه می شود به منظور بالابردن و ارتقای خودکارآمدی در سالمندان مداخلات آموزشی و ارتقای سلامت طراحی و اجرا شود.